Lichtelijk gestoorde edward

Edward liep met een boze kalme blik naar Dana. Dana keek bang van hem naar mij naar Jacced. "Hoe kun je zo onverandword zijn" Edward's stem bulderde. "IK kon er niks aan doen" zei Dana zacht terwijl ze bang keek. Ik pakte hem bij zijn schouder maar hij rukte zich los. Snel liep ik naar Jacced "Jij gaat naar boven". Anders had dat kind straks een trauma van opa. "Jij ... jij arghhhh jij komt hier nooit meer jij gaat hier weg"Hij deed dreigend een stapje naar voren. Snel deed Dana een stapje naa rachteren maar dat had ze beterf niet kunnen doen. Ruw werd ze bij haar arm gepakt. Ik probeerde Edward te pakken voordat hij iets deed weaar hij spijt van zou krijgen. Hij keek krankzinnig uit zijn ogen. Hij liep er dichter opaf. "Ehmm Emmet: riep ik snel. Emmet kwam rustig de kamer in maar toen hij zag wat er was stormde hij op Edward. "Edward werk mee anders tja dat merk je dan wel"riep hij. Hij pakte Edward vast en wou hem mee trekken. Edward werkte flink tegen en zelfs met zijn tweeen konden we hem niet tegen houden. Teon pakte Emmet hem bi jzijn keel. "Als je nu niet luistert trek ik er iets vanaf"dreeg hij. Verschrikt keek ik naar hem.