Masked || O11

Engels ging echt veel te traag naar mijn zin. Hailey en Blaine waren al zo’n goede vriendjes geworden dat ze naast elkaar waren gaan zitten en Chris en Shannen zaten altijd naast elkaar dus hier zat ik dan alleen. Ik snap het echt allemaal niet meer. Waarom doet hij tegen Hailey zo vriendelijk en loopt hij mij gewoon voorbij? Wat ik dan nog het ergste vind, is dat Hailey gewoon niet meer naar me omkijkt. Nu is ze druk met Blaine bezig, binnen twee dagen zijn ze een koppel, binnen een week zijn ze uit elkaar en komt ze weer naar mij toe. Nog nooit heeft ze zo achter een jongen zitten aanlopen dat ze mij aan de kant laat staan maar ik ben er zeker van dat dit ook niet haar ware is. Een ware bestaat er gewoon niet voor Hailey.
De hele tijd had ik kwaad voor mij uitgekeken en niet naar hen gekeken. Ik probeerde het te vergeten dat zij naast elkaar zaten maar dat is best wel moeilijk als er om de vijf minuten wordt gezegd “Blaine, Hailey, stop nu toch eens met praten!” Ja, met haar praten vond hij blijkbaar niet moeilijk maar met mij precies wel.
Ik was dus ook blij toen eindelijk Engels gedaan was en we naar wiskunde konden gaan. Natuurlijk niet omdat ik wiskunde zo leuk vond maar omdat er nu een nieuwe kans was dat Hailey naast me kwam zitten.
Ik pakte mijn spullen bij elkaar en zwaaide mijn zak over mijn schouder. Zoals we vorige jaar ook altijd deden, wachtte ik nu op Hailey maar zij was weer te druk bezig met Blaine. Natuurlijk. Ik volgde hun door de gangen en liep heel de tijd als een schoothondje achter hen aan. Af en toe probeerde ik wat tegen Hailey te zeggen maar ze bleef maar praten met hem. Argh, ik krijg het hier echt van!
‘Oké, negeer me dan maar! Maar dan moet je straks niet meer naar me toe komen!’ Brulde ik door de gang. Het kon me niet schelen dat iedereen me nu had gehoord. Niets kon me nu eigenlijk nog schelen.
Nu pas keek Hailey naar me om en ze keek me niet begrijpend aan. ‘Wat krijg jij nu ineens?’ Vroeg ze.
Oké, nu is het echt teveel voor mij. Kwaad beende ik langs haar heen en liep naar Chris en Shannen die ook hadden omgekeken. Ik denk dat iedereen wel omgekeken had. ‘En zeg nu niet dat het allemaal mijn schuld is.’ Siste ik naar Chris.
‘Ik moet wel toegeven,’ Ik kreeg het bijna. Waarom is nu echt iedereen tegen mij? ‘dat Hailey te ver aan het gaan is.’ Ah, eindelijk!




Hmm.. Ik denk dat de woede die ik nu voel, hier mee inzit xd Kudo's en reacties voor de woedende Raina? (a)