Masked || OO8

Rondom mij was alles zwart. Het was niet gewoon zwart van de nacht. Het was zwart zodat je niets meer ziet. Zwart waar je bang van wordt. Zwart waarvan je nekharen overeind gaan staan. Net zoals bij mij op dit moment. Een koud windje kwam voorbij mij. Dus hier is toch iets. Ik sloeg mijn armen over elkaar om me een beetje op te warmen. Maar waar ben ik toch? ‘Waarom wil je toch alles weten, Raina?’ Ik sprong wel een meter omhoog bij het horen van deze stem. Hier is dus toch iets en iemand. Maar wie is hier? ‘Je koos voor je vijand maar ik geef je nog eens opnieuw de keuze, Raina.’ Het werd even stil. Angstig keek ik rond. Ergens hoopte ik dat ik een bordje zou zien staan met daarop “Uitgang” of misschien gewoon een deur waardoor ik hier weg kon. ‘Ben ik je vriend of je vijand, Raina?’ Ik zweeg en probeerde te horen waar deze stem vandaan kwam. ‘Raina?’ De stem kwam van alle kanten. Hij was overal. ‘Ben ik je vriend of je vijand, Raina?’ Weer die stem. ‘Ga gewoon bij me weg! Laat me met rust! En stop met mijn naam te zeggen! Je kent me niet eens!’ ‘Ooh, jawel. Ik ken je wel, Raina. Ik ken je zelfs heel goed. Alleen ken jij mij niet maar je kan me wel leren kennen.’ ‘Ik wil je niet kennen! Laat me met rust!’ Weer een koud windje dat voorbij kwam en daar stopte het mee. Ik kreeg geen antwoord meer. Ik hoorde niets meer en ik voelde niets meer. Eindelijk liet hij mij met rust. Eindelijk was ik van hem af. Ik begon weer rond te kijken in het donker en zag een eindje verderop twee fel blauwe ogen die me met een twinkeling aankeken. ‘Ik ben nog niet weg, Raina. Ik wil eerst mijn antwoord.’ Een stilte viel tussen ons beide. Ik had geen zin om te antwoorden. Het is een griezel en ik wil van hem vanaf. ‘Je zal van me af geraken als je nu eindelijk een antwoord geeft.’ Hij zweeg eventjes. ‘Ben ik je vriend of je vijand, Raina?’ Als ik echt van hem af geraakt door nu antwoord te geven, zal ik dat maar doen. Ik wil hier weg en nooit meer terug naartoe! ‘Mijn vijand, verdomme! En laat me hier nu weg!’ ‘Ach, Ik zei dat je van me vanaf zal zijn, niet dat je hier weg zal zijn. Raina Pearls, je maakt altijd de verkeerd keuze.’ Na deze woorden verdwenen de felblauwe ogen uit het donker en was ik de enige die hier nog was.


Willen jullie allemaal heel lief zijn en wat reclame maken voor dit verhaal? Gewoon wat aan mensen vragen of ze dit willen lezen. (a) Voor mij? *Puppy oogjes*