4.
|Hayley Rose Henrard
Ik keek Leila achterna, ze had gelijk, misschien moet ik toch maar eerst eens nadenken voor ik iets doe of zeg. Maar tegen de tijd dat de jongens hier weg zijn, heb ik hen al alles uitgelegd en kunnen we er allen om lachen,toch? Eerlijk gezegd had ik nu al dik spijt van mijn ‘o zo geweldige actie’, misschien moest ik ze nu al alles opbiechten? Dat zou ik doen! Ik liep de gang uit, recht naar de lift, die me naar de tweede verdieping zou brengen, waar ik direct naar de kamer van de jongens zou gaan. Ik was zo in gedachten verzonken dat ik niet merkte dat ik tegen iemand opbotste. “Zo, wie we hier hebben. Dit is al de tweede keer vandaag, nog één keer en jij trakteert, hé?” Ik herkende de stem en keek omhoog, nu zag ik niet 1 jongen, maar 5, One Direction stond gewoon voor mijn neus. Zayn reikte me zijn hand, die ik aannam, en trok me recht. “Dit is het meisje waar ik over vertelde. Rose was het, toch?” “Euhm….Eigenlijk” Stamelde ik. “Rose is een mooie naam, voor een mooi meisje zoals jij.”Onderbrak Harry me. “Harry is weer aan het flirten.” Grapte Louis. “Ik probeerde gewoon mijn nieuwe openingszin eens uit. En kijk, hij werkt want ze moet blozen.” En inderdaad ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen, want er was eigenlijk nog nooit iemand geweest die me mooi had genoemd. “Dus wat wou je nog zeggen?” Vroeg Niall geïnteresseerd. “Niks.” Zei ik. Eigenlijk had ik het graag gezegd, maar ze waren zo vriendelijk. “We waren net onderweg om in de bar van het hotel iets te gaan drinken. Kom anders met ons mee?” Zei Liam en keek me met een big smile aan. Allen keken ze me aan tot ik antwoord gaf, en dan toen ik uiteindelijk ja knikte, begonnen ze allemaal te juichen. We gingen samen met de lift naar beneden, maar aan de balie stond Juan, die me onderzoekend aankeek, ik snapte wel waarom ik liep gewoon bij One Direction, terwijl ik eigenlijk diende te werken. “Rose, hierkomen!” Had ik even geluk dat hij me Rose noemde, anders was ik er gloeiend bij. De jongens keken me raar aan, maar ik liep richting balie. “Wat stelt dit voor jongedame? Moet jij geen kamers gaan kuisen?” “Jawel, meneer. Maar ik dacht, ik geef de jongens even een rondleiding, zodat ze het hotel beter leren kennen.” Zei ik met een geforceerde glimlach. Juan keek me opgewekt aan. “Slim gezien, dat ik daar zelf niet opgekomen ben. Maar daarna weer verder aan het werk hé?” Ik knikte en liep daarna weer terug naar de jongens, die op dezelfde plek, als daarjuist, op me stonden te wachten. “Wat en wie was dat?” Vroeg Harry verbaasd. “Is Harry een beetje jaloers misschien?” Zei Louis droog en iedereen,ook ik, schoten in de lach. Harry keek boos, maar je zag dat hij moeite moest doen om zijn lach in te houden. “Waarom praatte je met hem?” Vroeg Harry weer. Louis deed zijn mond open om iets te zeggen, maar kreeg een stomp van Harry. “Wel hij zei me dat mijn moeder even de stad in is.” Probeerde ik zo geloofwaardig uit te leggen, hopende dat ze me zouden geloven. De jongens knikten en liepen verder. Het verbaasde me eigenlijk dat ze nog niets over mijn kleding hadden gezegd, ik had tenslotte nog steeds mijn schoonmakersuniform aan. “Je hebt wel een grappig pakje aan.” Zei Harry toen hij naast mij kwam lopen. Het was net of hij mijn gedachten kon lezen. “Het lijkt zelfs verdacht veel op de kleedjes van de schoonmaaksters hier.” Zei hij verbaasd en richtte zijn blik naar de mijne. Wat zou ik hier nu op kunnen bedenken….
- - - - - - -
Hope you still like it? Dankuwel aan de lieve abootjes en de reactie’s <33333
Hope you still like it? Dankuwel aan de lieve abootjes en de reactie’s <33333
Reageer (2)
<3333333333333
1 decennium geledenHahah het is niet zo slim van haar om te doen alsof ze iemand anders is. xd
1 decennium geleden