Masked || OO6

De eerste dag was voorbij gevlogen. In elk les moesten we ons weer voorstellen en zo van die domme spelletjes spelen zodat we een hechte klas werden. Maar hoe kunnen we nu een hechte klas worden als er weer iemand niet meedoet? Of zich niet helemaal inzet? Natuurlijk heb ik het hier op Blaine. Heel de dag heeft hij amper iets gezegd en de spelletjes deed hij mij omdat het moest.
Toen het tijd was voor het middageten was Blaine helemaal alleen naar de kantine gegaan en zat hij zelfs aan de juiste tafel. Waarom moet ik hem dan begeleiden als hij toch alles al weet?
Na onze laatste les vandaag had ik hem niet meer gezien maar nu met het avondeten zat hij weer aan de juiste tafel. Ik snap het echt niet. Hoe kan iemand die nieuw is alles van deze school al weten?
Ik ging expres ver van hem vandaan zitten en gelukkig volgde Hailey, Shannen en Chris mijn voorbeeld. Ik had ze niets meer verteld over wat er vanmorgen gebeurd was en ik was ook blij dat ze er niet meer achter vroegen. Ik wilde gewoon niets meer over Blaine Hicks horen.
‘Kom op, Raina. Als je er zo heel de tijd gaat bijlopen, wil ik weten wat er gebeurd is!’ Hailey legde haar hand op de mijne en keek me doordringend aan. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ze mijn gedachten aan het lezen was. ‘Wat heeft Blaine vanmorgen tegen je gezegd waardoor je nu zo doet?’
‘Niets.’ Was mijn korte antwoord. Hij had inderdaad ook niets gezegd en ik wil er ook niet over praten.
‘Raina, vertel nu gewoon.’ Drong ze aan.
‘Hij heeft niets gezegd! Hij liep gewoon bij me weg!’ Ik probeerde mijn stem zachtjes te houden zodat hij niet zou horen dat we over hem bezig waren. Alleen lukte het niet zo goed. Ik zag Blaine even opkijken maar toen ik mijn blik op hem richtte, keek hij al snel weer naar zijn bord.
‘Ga dan terug met hem praten.’ Drong Hailey aan. Chris en Shannen hadden ook heel ons gesprek mee gevolgd en zaten nu te knikken ter teken dat Hailey gelijk had.
‘Nee, dat doe ik niet. Ga jij maar met hem praten. En dat is nu het laatste wat er over hem gezegd werd!’ Kwaad pakte ik mijn lepel en bracht die naar mijn mond.



Ik weet dat er eigenlijk nog niet echt iets gebeurd, maar zouden jullie toch kudo's en reacties willen geven? Ik wil gewoon eens zien hoeveel mensen die verhaal lezen en hoeveel er daarvan het goed genoeg vinden om iets achter te laten.