-1

Foto bij -1

Finn Mayble McQueen -

Tevreden leunde ik tegen de rugleuning van mijn stoel. Ik had er een uur aan gewerkt en eindelijk was hij perfect. Zelfs mijn beste vriendin zou niet merken dat ik dit had geschreven. Gelukkig maar, want als er iemand achterkwam, zou ik ermee stoppen. Mijn blog was mijn lust en leven, dus beeld je dat eens in. Dagenlang, nee maandenlang zou ik rondlopen met afkickverschijnselen. Ik zou nooit meer uit mijn kamer komen en slechter ruiken dan natte hond. En uiteindelijk zou ik zelfmoord plegen. Oké, misschien een beetje minder dramatisch, maar het zou er niet mooi uitzien.
"Finn, kom je eten?" riep mijn moeder, Lilian, vanuit de keuken.
"Ik kom."
Na nog een laatste blik op mijn computerscherm geworpen te hebben, drukte ik vastbesloten op 'LOAD' en rende mijn kamer uit.

Voldaan klopte ik eens op mijn ronde buik.
"Het was heerlijk, man", zei ik glimlachend.
"Dat heb ik gemerkt. Je hebt zeker drie keer opgeschept. Pas maar op dat je niet dik wordt", grinnikte mijn moeder.
Verontwaardig keek ik mijn moeder aan.
"Lilian Wocker, ik had dit nooit van jou verwacht!" riep ik theatraal terwijl ik rechtston,"Dit zal ik je niet kunnen vergeven. Nooit, hoor je mij? Never! Jamais! Nunca!"
Verbaasd draaide mijn moeder zich weg van het aanrecht, naar mij toe.
"Sinds wanneer kan jij Spaans?"
Schouderophalend liep ik de keuken uit, naar mijn kamer. Hoe moest ik nu weten waarom ik plots Spaans kon.


©OldMap

Reageer (1)

  • nakito

    haha lol! xD

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen