~093~

Mary Brooks

‘Expeliarmus!’ Schreeuw ik, als hij me niet meer aankijkt, maar ik ben niet de enige en niet veel later ligt Sneep bewusteloos op de grond.
‘Brooks?’Vraagt Sirius zacht.
Harry, Ron en Hermelien hebben een discussie met Lupos, maar Sirius loopt naar mij toe. ‘Brooks?’
Ik knik. ‘Mary Brooks. Susan was mijn moeder.’
Hij staart me verbaasd aan. ‘Was?’
‘Ze is vorig jaar overleden.’
Hij kijkt me triest aan en draait zich dan ineens om.
‘Ik zeg nog steeds niet dat ik u geloof.’ Zegt Harry tegen Lupos.
‘Dan wordt het tijd dat we bewijs leveren.’ Zegt Sirius en wijst naar Ron. ‘Jij daar, geef Peter aan mij.’
‘Hoe kan hij nou weten welke rat hij moet hebben als hij in Azkaban zat.’ Zegt Ron, die zijn rat tegen zich aandrukt.
‘Dat is een goede vraag. Hoe ben je er eigenlijk achter gekomen waar Peter was?’ Vraagt Lupos aan Zwarts.
Zwarts haalt een papiertje uit zijn zak en laat het zien. Ik kom iets dichterbij en zie dan dat het een foto van de familie Wemel is, op Rons schouder zat zijn rat.
‘Hoe kom je daaraan?’ Vraagt Lupos verbijsterd.
‘Van Droebel, hij heeft me bij zijn inspectie zijn krant gegeven, vorig jaar. En daar stond Peter, ik herkende hem meteen. Volgens het onderschrift zou de jongen teruggaan naar Zweinstein… naar Harry…’
‘Z’n voorpoot…’ Mompelt Lupos dan zacht, die van de foto naar Schurfie kijkt en weer terug.

Stil luister ik naar het hele verhaal dat volgt, mijn vader is onschuldig? Had mijn moeder gelijk? Een blauwe lichtflits haalt me uit mijn gedachten en als ik opkijk, zie ik de rat op de grond vallen en veranderen in een man. Een klein mannetje met dun, kleurloos haar, voor zover hij dat nog had, en zag er erg ongezond uit. Hij leek nog steeds op een rat en deed zenuwachtig een paar passen achteruit.