's Avonds wanneer ik de koffers van de mannen gedeeltelijk heb uitgeruimd geef ik Max zijn brokjes en doe mijn hakken uit. Op mijn blote voeten loop ik de badkamer in, maak de deur op slot, doe mijn jurkje uit en klim op de badrand om mijn lichaam te bekijken. Een lach krult op mijn gezicht, maar al snel verdwijnt deze. Waarom lach ik? Omdat je van je lichaam houdt, alleen nog niet genoeg. Precies..Ik draai me volledig naar de spiegel toe en knijp met mijn vingers net onder mijn ribben in het vel. Niet veel, bij mijn heupen en onder buik ook niet. Ik beweeg mijn benen even wild en stop dan, maar en is geen vet dat na slingert. Mijn vingers kunnen ook onder mijn kin niks vast pakken. 'Ik heb niks meer.' Zeg ik verbluft. Je liegt tegen jezelf! Even ben ik stil en staar naar de spiegel. 'Amilia? Ben je op de badkamer?' Hoor ik Strify's stem en al snel een rammel aan de klink. 'Euh, ja ik kom!' Breng ik uit, stap snel van de rand af, trek snel mijn jurkje aan en druk de spoelknop in van de wc. 'We gaan beneden eten.' Deelt Strify meteen mee wanneer ik de badkamer uit loop. 'Oké.'

Wat moest ik doen? Eten of niet eten? Zou Lynn erbij zijn?
Tot mijn opluchting was ze er niet. Zou ze al naar huis gestuurd zijn? 'Is ze al weg?' Vraag ik voorzichtig aan Kiro wanneer ik naast hem plaats neem. 'Ze is haar spullen aan het pakken, ze zal waarschijnlijk nog mee-eten en dan vertrekken.' Het lijkt alsof er vuurwerk in mijn lichaam ontploft van blijdschap. 'We hadden het al eerder over haar gehad, voor dat we jou aannamen. Ze werkt niet goed en is extreem lastig en andere bijzaken.' Een lichte grijns werkt zich op mijn gezicht, nu had ik het verdiend om te eten. 'Dankjewel jongens.' Fluister ik terwijl ik naar mijn bord kijk dat voor mij wordt neergezet. Goulash met rijst, lekker eten.

Reageer (1)

  • Nikki4ever

    Ze gaat eten, jippie!

    Mooi verhaal!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen