014

Fleur

Justin zijn greep om mijn hand wordt sterker, waardoor ik een pijnlijk gezicht trek. "Shit, sorry." Hij laat mijn hand los. "Is dat je vriendin?" Zegt een van de meisjes, met een licht walgende ondertoon in haar stem. "Nee." Zeg ik. Justin kijkt me verbaasd aan, snap hij dan ook niets? "Jullie hielden elkaars handen vast." "Hij trok me mee." Ik probeerde stotterend te klinken, maar hoe ze me aankijken is gewoon zó grappig. "Ik geloof er niets van." Het meisje slaat haar armen over elkaar en trekt haar wenkbrauw op. "Ze trappen er denk ik niet in Justin." Zeg ik. Justin zijn ogen worden groot. "Oh, ik snap hem!" Ik rol met mijn ogen. Serieus Justin, moest dat nou hardop? "Dus jullie zijn wel een koppel?" Zegt het andere meisjes. "Jullie mogen het aan niemand vertellen hoor." Zeg ik zacht. "Natuurlijk niet."

"Justin, je blackberry gaat te keer." We zitten bij Starbucks. Nadat we eindelijk van de meisjes af waren vluchtte we gelijk daar naar toe. Nu zitten we dus helemaal achterin de hoek met allebei een frappuccino en een lekkere muffin. "Dat is twitter." "Ga kijken." "Nee dat is onbeschoft." Ik buig over de tafel heen en pak uit zijn broekzak zijn blackberry. "Hé!" Ik grijns en kijk op twitter. "Wauw, die twee meiden hebben het nieuws wel heel snel verspreid." "Hoeveel tweets zijn het?" "Nog maar een paar honderd, vanavond zouden het er vast duizenden zijn." Hij zucht, pakt zijn blackberry terug en stopt hem weer in zijn broek zak. "Je doet raar Bieber."