Is het echt waar

Het was nu 4 dagen geleden, nessie was erover heen gekomen. Ik dacdht aan Carlisle. Hij had haar wat gegeven. Zou hij ..... neee edward had gezegd dat het pijnstillers waren. wat als hij erover loog.Ik liep naar edward die zag dat ik me zorgen maakte. "liefie wat is er?" vreog hij bezorgd. "die pil er klopt gewoon iets niet" Ik dachtg weer na en zag Edward zuchten. "waarom zou CArlisle dat doen dan"riep Edward gefrustreerd uit. "weet ik veel maar het is verdacht" ik keek hem boos aan. "weetje ik ga wel weg naar de Denali totdat je normaal kunt doen" hij beende weg. "mama wat is er?" REnesmee keek me bezorgd aan. Ze stond in de deur opening, hoe lang al had ze het gehoord? Ik keek haar aan en begon hard te huilen (dat doen ze wel vaak in mn story) Ik zakte op de grond en Renesmee keek me bang aan. "mama stil maar"ze probeerde me te troosten. "oma!"riep ze. Esmé kwam aangelopen "watis e..... Bella??" ze kkeek me bezorgd aan en omhelsde me.Dit leverde nog een huilbui op. "ness ga maar even naar Jake" esmé keek even streng maar Renesmee begreep het al. Ze hielp me op de bank en liet me wat drinken."meisie wat is er nou toch?" ze keek me bezorgd aan het was soms net mijn moeder. Ik vertelde de dingen. Mijn vermoede over de pilletjes en dadt Edward weggiing. Ik begon weer hard te huilen. Ik hoorde iemand binnenkomen en keek op. Ik keek naar edward en begon nog harder te huilen (hoe hard kan zij wel niet huilen???) Edward had 2 koffers naast zich. Hij keek me boos aan en ik was helemaal de kluts kwijt. Hysterisch begon ik tegen hem te praten en te huilen tegelijk. Jasper kwam met een raar gezicht binnen lopen. "Je mag me neit verlateeeen" ik viel ;op mijn knieeen en pakte zijn benen vasat. "wow bella wat is er?" Edward keek hem aan alsof hij zijn hoofd eraf zou rukken. EDward bukte en trok me los. Snel liep hij wegg. Nu werd ik hysterisch en begon te gillen "edward je moet blijven voor renesmee en mij plieeeees ik kan niet zonder jeeeeeee" Hij kwakte zijn koffers op de grond en liep op me af. Hij pakte mijn armen stevig vast en begon op een vreemde kalme toon tegen me te praten. "bella het is niet dat ik van jou en mijn dochter neit hou maar jij verdenkt CArlisle van moord. van MOORD weet je wel heo erg dat voor mij is. hij is mijn vadder bella en als jij hem niet kunt accepteren ga ik weg totdat je het accepteer" hij keek me aan met doordringende ogen. Ikkeek hem aan en knikte "ik kan je niet laten gaan" ik vond me eigen raar toenet was ik een waterval maar pklots stopte ze en praate ik kalm tegen hem. hij liep weg en ik keek hem hopeloos na. Ik kon niet meer prate en me niet meer bewegen van verdriet.

later de nacht.
Ik stond heel de dag op dezelfde plaats met mijn lege koude ogen. Renesmee kwam binnen en keek me aan "mam..... gaat alles goed" Ik knikte nee. Jake kwam ook binnen en keek me bang aan "bells wat is er?" Voordat ik hen wat kon zeggen ging de deur weer open. E-D-W-A-R-D stond er. Mijn lief kwam hij aleen terug voor spullen of bleef hij. "ik kom er net achter dat etr morgen een nieuwe weerwolf komt dus ik blijf"Ik rende op hem af en storte me in zijn armen. De rest slloop weg zodat we het konden uitpraten

het kan een tijdej duren wat ik begin met die andere story en moet nog veel schrijven maar ik moet hard leren voor so frans want daar heb ik donderdag toets voor en moet voor alee talen geen onvoldoendes meer halen(nerd)