006

Fleur

"Hi lieverd, ik had je niet binnen horen komen." Zegt mijn moeder met een glimlach als ik de keuken binnen gelopen kom. Ik druk een kus op haar wang en kijk in de pannen naar het eten dat ze kookt. "Spaghetti?" "Ja, dat vind je lekker, toch?" Ik knik en dip mijn vinger in de rode tomaten saus, om hem vervolgens af te likken. "Heerlijk." Ik ga zitten op een kruk aan het aanrecht en pak de Elle. "Hoe was het vandaag?" "Niet goed, we hebben niets op film staan, omdat het begon te regenen. Nu heb ik voor niets met dat ego kind gekust." "En verder?" "Ik ben zijn vriendin." Ze draait zich om van de pan en fronst. "Zijn vriendin? Je noemt hem net nog een ego kind." "Dat is hij ook, en ik ben ook niet zijn echte vriendin. Marc denkt dat als Justin en ik doen alsof we echt daten dat de kijkcijfers kan gaan verdubbelen." Ze zet het gas wat lager en komt naast me zitten. "Is dat wel zo'n goed idee?" Ik zucht. "Eerlijk gezegd heb ik geen idee. Maar het betaald heel goed, tienduizend euro per maand." Haar ogen worden groot. "Daar kunnen we de huur mee betalen, én je schulden aflossen." Haar ogen worden waterig, en terwijl ze zwak glimlacht legt ze haar hand op mijn wang. "Je bent een lieverd, zonder jou stonden we nu al op straat." De tomaten saus begint te pruttelen en vlug staat ze op om naar de pan te lopen. "Kan je Seth vertellen dat we zo gaan eten?" "Ja, is goed." Ik leg de Elle terug op de stapel tijdschriften en loop de smalle trap op naar de slaapkamer van mijn broertje. "Fleur!" Zegt hij vrolijk. Hij staat op van de grond waar hij met zijn blokken aan het spelen was en geeft me een knuffel. Ik aai over zijn hoofd en til hem op. "Wat was je voor moois aan het maken?" "Een toren!" Zegt hij enthousiast. Ik zet hem terug op de grond en ga op zijn bed zitten, waarna hij hard begint te kraken. Met een zucht kijk ik zijn kleine kamer rond, we leefde echt in een krot.

Reageren = een virtueel Justin kusje ;o
hihi.
<3333