There goes my hero. [7]

Part 7
-

'Ach, man. Blijf gewoon dromen over je Bill, misschien verandert hij dan nog wel.' zegt ze arrogant en ze verbreekt bruusk de verbinding. 'Gatver, kutkind.' roep ik naar m'n telefoon en gooi hem op mijn bed. 'Bill, jongen, jij zorgt voor zoveel problemen!' zeg ik kwaad, maar toch ietsje lachend. Ik plof in m'n bed. Ik ben moe, en kan haast mijn ogen openhouden. Door de zware dag, de emoties, de woede en gewoon alles dat bij elkaar komt. Voor dat ik het zelf besef, val ik in slaap. Ik word de volgende dag met m'n kleren wakker, en zie dat het al 10 uur is. 'Oh nee! Damn!' roep ik door mijn kamer en ik gooi mijn deken van me af. 'Te laat voor school.' spookt door m'n hoofd. Als je ouders 's morgens gaan werken, is het ook onhandig dat niemand je komt wakker maken. Nou, niet mijn schuld dat ik te laat ben dus. Toch haast ik me snel naar school, zonder eten. Op m'n weg naar school blijf ik maar vloeken. Ik ben gewoon kwaad, maar weet niet op wie. Waarom, weet ik wel. Ten eerste; al dat Bill-gedoe zorgt voor ruzies en problemen, dat weet ik gewoon. En ten tweede; Ik ben te laat voor school! Enja, ik vind dat superirritant. Op dat vlak ben ik niet zo'n rebels kind. Ik wil graag op tijd zijn, overal. Zodat ik op school niets hoef in te halen, want dat vraagt nog meer tijd. Op school aangekomen, ben ik bijna een uur en een half te laat. Nu heb ik Nederlands, dat mens is nog redelijk soft. Ze zal er niets op zeggen dat ik te laat ben, hoogstens een vuile blik werpt ze naar me. En dat doet ze ook, net als ik doe, als ik de klas binnenkom, maar dan naar Zahra. "Blijven dromen over Bill, dan verandert hij misschien." Haar gemene woorden blijven door m'n hoofd spoken. 'Wacht maar, jij. Je zal nog raar opkijken.' sis ik, terwijl ik m'n handboek opensla.


- Comment&Rate