002

Justin
"Best, ik doe het." Antwoord ze tenslotte. Er vormt zich een glimlach op mijn gezicht. Dit betekend dat ik haar mag vast houden, haar een knuffel mag geven en misschien zelfs met haar kan zoenen. "Dan zou ik graag willen dat jullie beiden hier tekenen." Hij schuift een document naar het eind van de tafel en geeft als eerst een pen aan Fleur. Snel krabbelt ze haar handtekening en geeft ze de pen aan mij, waarna ze opstaat en de trailer verlaat. Ik lees, voordat ik mijn handtekening zet het document goed door. "Bedankt Justin, jij en Fleur zullen hier geen spijt van krijgen." Ik glimlach, ik zal hier zeker geen spijt van krijgen. Maar bij Fleur weet ik dat nog niet zo zeker, ook al heb ik geen idee wat ik haar ooit fout heb gedaan. Ik verlaat de trailer, en loop naar die van mij zelf waar ik gelijk mijn moeder bel. "Met Pattie." "Hi, mam." Ik leg haar uit van het contract, waarop ze geschrokken reageert. "Ik weet het niet Justin, is dat wel verstandig?" "Ik heb al getekend." "Oh." Er wordt op de deur van mijn trailer geklopt, en met de mobiel nog aan mijn oor loop ik naar deur waarna ik hem open. "We moeten praten." Fleur loopt langs me heen mijn trailer binnen en neemt plaats op de plek waar ik net nog zag. "Ik bel je zo wel terug." Ik hang op en leg mijn blackberry neer op mijn bureau. "Waar wil je over praten?" "Over dat wij een stel zijn." In haar stem klonk walging, iets wat me pijn doet. Zo erg ben ik toch niet?
Reactie's, opmerkingen en kudo's zijn altijd welkom, hihi.
<333333
Reageer (13)
~ Nee Justin zo erg ben je niet en dat gaat zij ook wel inzien. ^^.
1 decennium geledenAwh, het is wel zielig dat ze hem niet ziet staan.
1 decennium geledenVerder!
Ik zou het niet erg vinden
1 decennium geleden