Shopping

Voor Sophomore Prom was ik gaan shoppen met Tess, Courtney en Amy. Alhoewel Tess en Courtney net tweedledumb en tweedledee waren hadden we een leuke tijd. Natuurlijk kon ik Tess niet vergeven omdat ze de pinkysweareed verbroken had, maar ze mocht Matt hebben, volgens mij was hij toch een jerk en bijlange niet zo perfect als Robbie. Hmm Robbie. De manier waarop de zon weerspiegelde in zijn ogen en zijn haar warrig over zijn hoofd lag. En zwijg me over die wenkbrauwen. 'Waar denk je over?' vroeg Nora die juist uit een pashok kwam. 'Niks, gewoon' zei ik. 'Robbie zeker?' vroeg ze. 'Jaa...' zei ik. 'Wat vind je van deze?' vroeg ze en draaide rond in een paars kleedje. 'Hmm, paars?' vroeg ik. 'Ja?' zei ze. 'Pas er eens een andere' zei ik en keek rond toen mijn oog viel op een kleedje. Het bovenste deel was wit en voor 3/4de was het blauw. Het was bjoe-ti-foel. Meteen ging ik er naartoe. Toen merkte ik dat Nora naast me stond. 'Ik wil je hoop niet vernietigen of zo maar ik denk niet dat je probleem opgelost zal zijn voor Prom' zei ze. 'Maar dan kan ik het voor later kopen, en ze hebben mijn maat' zei ik met mijn zielige blik. 'Voor het geval dat misschien...' zei ze dus vroeg ik aan de verkoopster of ze het al wou verpakken en aan de toonbank klaar wou leggen "voor mijn nicht". Nadat Nora een paar andere jurken gepast had, had ze eindelijk de juiste. Je weet gewoon wanneer je de juiste jurk hebt, dat las ik eens in Teen Vogue. Hij past perfect, je voelt je er prachtig in en blablabla. Ze keek in de spiegel. 'Hij is prachtig' zei ze. Het was een zwarte jurk, het bovenste deel ha glitters en toen had het een soort riem met een bloem, en toen was het gewoon zwart maar een beetje poffig, met vanonder toch nog glitters. 'Die moet je nemen' zei ik. 'Ja, zou Sebastian hem mooi vinden?' vroeg Nora. 'Als Sebastian hem niet mooi vind heeft hij te veel basketballen op zijn hoofd gehad' zei ik waarna ze lachte en hem liet verpakken. 'Maar je moet wel de kleur sms'en, vorig jaar droeg ik een roos kleedje en Steven droeg een azuurblauwpak, dat pastte echt niet' zei ik terwijl we betaalden en de kassierster bekeek me raar. 'Oké' zei ze en sms'te Sebastian de kleur.

De volgende dag bij basketbaltraining viel ik bijna over Matt zijn voeten dus deed hij de hele tijd stom, hij wou geen ballen passen, hij gooide 'per ongeluk' de bal tegen mijn maag en hij liet me 'per ongeluk' teckelen. En in de kleedkamers werd het erger. 'Dude, waarom deed je zo lomp bij de training?' vroeg Matt. 'Ik viel over je voeten, maar dat betekende gewoon dat jij in de weg stond' zei ik. 'Jij stond in de weg' zei Matt. Dit was niet het locker room-gesprek dat Matt vorige keer voerde - met Steven - aka Tess' kont beoordelen. 'Nee, jij' verdedigde ik me kinderachtig. 'Jij' zei hij en duwde me tegen een locker. 'Duwde me je net?' vroeg ik met een wenkbrauw omhoog. 'Ben je blind, mietje?' vroeg hij. Ik was dan misschien wel een meisje at heart maar als ik het lichaam van het gast had wou ik het ook gebruiken. 'Jij overduidelijk wel' zei ik en duwde hem tegen een locker. 'Dat je je nog durft te verdedigen' zei hij en duwde me weer en toen sloeg ik m'n vuist in zijn maag. 'Dat krijg je terug, asshole' zei Matt en sloeg me op m'n oog waarna ik vlekken zag. Had ik toch nog m'n krachten overschat.

'Gaat het?' vroeg Courtney die plots naast me zat op mijn bed. 'AAAAAH!' schreeuwde ik. 'Je moet niet schrikken, ik ben het maar' zei ze en keek creepy. 'Hoe ben ik hier gekomen?' vroeg ik. 'Oh, Robbie en ik hebben je gebracht, maar hij liet ons alleen omdat ik je wel wou leren kennen' zei ze en legde haar hand op m'n been. Snel ging ik verder zitten en nam mijn knuffelpinguin vast. 'Zo, is dit jouw kamer?' vroeg ze. 'Ja, uhh, nee' zei ik. 'Dacht al, hij is zo roze' zei ze en liet haar tanden zien. 'Oh, kijk, er begint een basketbalwedstrijd, tijd om te gaan' zei ik en deed alsof ik naar een horloge keek. 'Oh, gaan we onze outfits voor prom niet bespreken? Robbie zei dat je misschien wel met mij wou gaan' zei ze en deed een wenkbrauwwiebel. 'Ik weet niet of ik kan gaan dan, ik heb dan een operatie' loog ik. 'Operatie?' vroeg ze bezorgd. 'Ja, aan m'n...adamsappel' loog ik verder. 'Aww' zei ze. 'Maar toedels' zei ik, duwde haar tas in haar handen en duwde haar richting de deur. 'Zie je later' zei ze en gaf me een handkus voor ze de deur uitging. Gross.