OOO Proloog
Susan Ann Brooks
Ik ben een van de eersten in de trein, dus ik hoef mijn loodzware koffer niet lang achter me aan te slepen. Als ik hem op het rekje bovende bankjes in de coupé heb gegooid, plof ik op de bank en ga met mijn rug naar het raam zitten. Ik heb niemand om uit te zwaaien, geen familie, geen vrienden. Niemand. Ik ben altijd al alleen geweest, de kinderen in het weeshuis vinden me te raar, ik ben “anders”. Altijd alleen.
Als een meisje, met rood haar en groene ogen, de deur opendoet met de vraag of ze erbij mag komen zitten, knik ik.
Hoogste tijd voor een nieuwe start, toch?
Reageer (10)
oke l;euk alleen je had een ander plaatje moeten doen.
1 decennium geledenwant deze heeft iemand anders al.
sorry:(
abo+kudo! lovelovelovethis!
1 decennium geledenverer!
1 decennium geledenNice!
(Y)
Leentje 
1 decennium geledenAbo + Kudo!
Xx.
Amazing<3
1 decennium geledenVerderr