OOO Proloog

Foto bij OOO Proloog

Susan Ann Brooks

Ik ben een van de eersten in de trein, dus ik hoef mijn loodzware koffer niet lang achter me aan te slepen. Als ik hem op het rekje bovende bankjes in de coupé heb gegooid, plof ik op de bank en ga met mijn rug naar het raam zitten. Ik heb niemand om uit te zwaaien, geen familie, geen vrienden. Niemand. Ik ben altijd al alleen geweest, de kinderen in het weeshuis vinden me te raar, ik ben “anders”. Altijd alleen.

Als een meisje, met rood haar en groene ogen, de deur opendoet met de vraag of ze erbij mag komen zitten, knik ik.
Hoogste tijd voor een nieuwe start, toch?

Reageer (10)

  • TimeTravel

    Leuk! ik word abo!

    1 decennium geleden
  • Oblivisci

    Super!!

    1 decennium geleden
  • Clive

    Lily! 8D
    C'mon, Sirius. Cheer this girl up!
    En nu ga ik verder.

    1 decennium geleden
  • Loper44

    Wauw supercool kudo!! :D

    zo goed geschreven! respect! _O_

    1 decennium geleden
  • Bennedict

    Je schrijft zó mooi!
    Niet normaal!

    Ik ga proberen om zo veel mogelijk verder te lezen, maar mijn leraar kan me best nog eens gaan hinderen...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen