Chapter 4

Toen ik klaar was met douchen, mijn haar had geföhnd, me in mijn kleren gehesen en zonder de tijd te nemen wat make up op mijn gezicht te smeren liepen we de deur van onze suite uit. 'Rechts of links?' zei Adriana, die de kamer nog amper uit geweest was 'Rechts slimmerd' dit begon al goed, Adriana was nu de weg al kwijt, heerlijk. Niet veel later stonden we buiten, het was best wel koud en ik deed de capuchon van mijn vest over mijn hoofd. 'Deze kant op' zei Adriana. Echter kwamen we na 3 kwartier lopen uit in de starbucks om de hoek, nog geen 100 meter van de dansschool vandaan. Het is misschien typisch...Ik bedoel voor Adriana hea, denk ik. Nou moet ik zeggen dat ik ook niet zo veel problemen heb met de Starbucks, vooral niet met dit weer. Het was aardig koud en ik had mijn jas niet eens aangetrokken en zat hier met een iets te groot vest van Adriana. Te groot of niet, warm was ie wel. Geen idee hoelang we daar gezeten heb, enorm gezellig was het wel, leuke barman. Of hoe heet dat. Ober? Serveerder? Dat is niet eens een woord geloof ik... Nee, ik hou het op barman. Adriana was druk aan de praat met deze 'barman'. Hij heet Alex trouwens, barman klinkt leuker. 'Adriana?' geen antwoord 'Adriana!?' nog steeds geen antwoord, ik liep naar haar toe en pakte haar bij de staart in haar haar en trok haar met beleid bij de barman vandaan en zei 'ze belt je wel, doei' hij keek een beetje verbaast en deed voorzichtig zijn hand omhoog. Toen we buiten stonden liet in Adriana staart weer los die inmiddels al deed alsof ik op het punt stond haar van een flat af te gooien. 'Was dat nou echt nodig?' 'Tja, je schijnt doof te zijn' 'Wat?' oja, leuk sarcastische grap, danku Adriana. 'En nu?' 'Wat doe je aan vanavond?' Adriana ging in een vensterbankje zitten. 'Eem, gewoon...' 'Ho, niet gewoon. Kom we gaan shoppen' nu was het haar buurt mij mee te trekken 'Maar' 'Sst, geen gemaar. Doe dat maar als je date in de soep gelopen is, dan kun je mij de schuld geven. Het lag dan vast aan je kleren' 'Hou op met dat ge-date' 'Nee toch niet' 'Ja toch wel' 'Tss, eigenwijs' ze liet mijn arm los en stak haar tong uit. 'Hup, lopen'. We liepen langs etalages en net toen ik erg leuke schoenen in beeld had, trok Adriana me een winkel in 'Ho, ik wil nog levend de avond doorbrengen' 'Jaja ik snap het, maar ik heb je jurk gevonden' 'Jurk?' 'Nee, je sok. Jij bent ook doof' 'Het was meer: jurk?!' ik overdreef mijn verbazing, zodat ook Adriana begreep wat de bedoeling was, dat was althans mijn doel. 'Ik snapte je ook wel' nu pas bleef ik midden in de enorme winkel staan en keek rond, jurken all over the place. Dit was de hemel onder de jurken, de mercedes onder de jurken (de reclame, mercedes onder de busjes...ach laat maar), kortom genoeg keus en Adriana was een heldin. 'Oke, jij wacht hier ik zoek een jurk, koop hem, jij doet hem vanavond aan' 'huh? ik moet het toch ook passen?' 'Nee 'Nee, we houden het spannend. Dan kun je namelijk mij terecht de schuld geven als je date niks wordt om je kleren. Als dat trouwens wel zo is, dump hem' ik lachte, maf kind was het eigenlijk. Ik ging op een ronde witte bank zitten en zag Adriana door de winkel vliegen, werkelijk. Ze kwam terug met 3 zwarte tassen en trok me van de bank af 'hoeveel jurken heb je gekocht?' 'ik heb ook iets voor mezelf gekocht en ik heb schoenen voor je' 'je bent gek' 'dat hoor ik vaker, dus het zou wel waar zijn' 'je mag me best los laten' 'oja sorry' we waren inmiddels al weer bijna bij school aangekomen, of ik het al thuis kon noemen. Nee. We liepen terug naar onze kamer en toen Adriana de deur had dicht gedaan begon ze erg geniepig te lachen 'nee is het lelijk?' ineens zonk de moed in mijn schoenen 'nee tuurlijk niet mafkees' ze trok een licht roze tulp jurkje uit de tas, dat als een soort tulband om je lichaam zou zitten. Het was mooi, vrouwelijk, of zoals een vriend van mij zou zeggen een 'big ass verbetering'. 'Nou kom op aantrekken, hier' ze duwde ook de tas met de schoenen in mijn handen. Het waren leuke bruine hak schoentjes, niks bijzonders aan, leuk. Ik deed mijn haar opnieuw vast en trok Adriana's gecombineerde outfit. Het paste allemaal precies, al kreeg ik wel een beetje hoogtevrees van die hakken. Ik liep niet zo vaak op hakken. Ik deed de deur open en Adriana stond op het balkon. Ze draaide zich om 'nou als ie nu nog kijkt naar de serveersters weet ik het ook niet meer' ik schoot in de lach 'Is het goed?' 'Goed? Meid ik ben een held' weer een lachbui 'Jaja ik weet het' 'Kom je haar moet nog, trek dit even aan' ze gooide een badjas naar me toe. Ik ging op het bed zitten en trok de schoenen uit. Ik stond voor de spiegel Adriana's museumwaardige kunstwerk in mijn haar te bekijken toen er op de deur werd geklopt. Ik hoorde Adriana de deur open doen ze maakte een raar geluid en gooide de deur weer dicht. 'Wat doe jij nou?' ik stak mijn hoofd om de hoek 'Jij..Weet..Jij...Je... Mijn god' 'Adriana ademhalen?' ik deed nu voorzichtig de deur open terwijl ik Adriana nog een beetje vreemd aan keek, Taylor stond voor de deur. Damn, hoe laat was het? 'Oh sorry sorry sorry, ben ik te laat?' 'Euhm, huh.. wat? Nee nee valt mee' we keken elkaar een klein beetje ongemakkelijk aan 'wil je binnen komen ik pak mijn schoenen even' Taylor liep voorzichtig naar binnen 'Hoi' hij zei Adriana gedag 'he'. Hier eindigde hun conversatie, door de deur waren ze waarschijnlijk een beetje slecht begonnen. Het kwam vast wel goed. Mijn schoenen zaten aan mijn voeten en ik volgde Taylor de deur uit 'Veel plezier!' riep Adriana 'Dankje, tot vanavond' 'Doei' riep Taylor. ik deed de deur dicht en we liepen zwijgend de gang uit. Het was weer een beetje ongemakkelijk. Taylor deed de deur van z'n auto voor me open, maar hield hem nog even stil waardoor ik nog niet kon instappen en hij keek me aan. Woow help. 'Je ziet er heel erg mooi uit' ik keek naar mijn voeten en de uitgeschoten nagelak op mijn grote teen en begon wat aan mijn tasje te friemelen 'Dankjewel' 'Graag gedaan' hij lachte en deed de deur verder open. Ik kon instappen. We reden niet heel ver en hij parkeerde de auto voor en schattig restaurantje. 'Ik kom hier vaak, het is leuk' 'Oke, we zullen zien' zei ik en zette mijn been buiten de auto. Taylor stak zijn hand naar mij uit, ik wist even niet wat ik moest doen maar pakte toch zijn hand en hij hielp me uit de auto. Ik trok mijn jurkje recht en zuchtte even. Onee, kiezelsteentjes. Een beetje ongemakkelijk liep ik achter Taylor aan die achterom keek en een beetje lachte 'lach niet' zei ik en sloeg met mijn tasje op zijn hoofd, hij moest alleen maar harder lachen en stak zijn elleboog een beetje opzij zodat ik mijn arm erdoor kon steken 'dan vallen we tenminste samen' zei hij en ik lachte. Ik was de hele tijd aan het lachen als ik bij hem was. Ik kon ook niet stoppen. We liepen door de deur. Het was een heel gezellig, mensen lachten en obers liepen snel rond met borden op hun arm. 'Kom' we gingen aan een tafeltje zitten in de hoek. We bestelden wat te drinken en kregen een menukaart. We bestelden ook ons eten en we zaten uiteindelijk weer stil tegenover elkaar met een fles wijn voor ons. 'sorry, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen' zei ik, om die verrekte spanning een beetje weg te krijgen 'ik weet het ook niet zo goed' ik lachte even 'Wat gebeurde er eigenlijk toen Adriana de deur open deed?' 'Wie?' 'Adriana, mijn kamergenootje. rood haar, klein meisje' 'Owja, dat weet ik eigenlijk niet. Ze schrok ofzo' 'Ze is een klein beetje gestoord, zonder haar had ik er waarschijnlijk niet zo uitgezien en ik denk dat ik ook uit verlegenheid ofzo niet zou komen' 'Dat heeft ze goed gedaan. En ik zou het jammer vinden als je niet was gekomen' 'Ik zou het mezelf ook niet vergeven' we lachten en het eten werd op tafel gezet en we bedankten de ober tegelijk en lachten weer.