She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <30>

[Aylin]
‘Kom Latika, dan gaan we naar de andere, misschien ken je ze nog?’ ‘Quil en Embry.’ Zeg ik met een lach. Deze keer zit Jake achter het stuur en hij brengt me naar een klein huisje. Hij stapt uit en loopt naar mijn kant om me uit te laten. Ik neem lachend zijn hand en ga uit de auto, ik loop achter hem naar het huisje. Jake opent de deur en meteen hoor ik jongensstemmen.
‘Heey jongens, ik heb iemand bij me.’ ‘OOH wie? Wie? AAH Jake ga toch even opzij, ik wil weten wie het is.’ Ik grinnik, volgens mij is het Embry die was vroeger net zo, hyper zoals altijd ^^. ‘Ja Jake ga even opzij.’ Hoor ik nu nog een paar keer volgen. Jake gaat opzij en ik zie 4 jongens en een meisje me aankijken. Ik kijk ze verlegen aan.
En dan zie ik twee jongens naar me kijken met een halve blik van herkenning. Ik moet grinniken en als ik beter kijk kan ik Quil en Embry uit elkaar houden. ‘ Kennen jullie mij niet meer? Quil, Embry jullie moesten je schamen.’ Ik zie hun blikken en ik moet lachen. ‘Jake wist het sneller als jullie hoor.’
Het is net of Embry het eindelijk door heeft en op me komt afgelopen. ‘Latika!’ zegt hij terwijl hij me oppakt en rond draait. Quil’s mond valt nu open en hij knuffelt me bijna plat. ‘Jake ga je haar niet voorstellen?’ vraagt een jongen of ik kan beter man zeggen als ik zo naar hem kijk. ‘Euh ja jongens dit is Aylin of zoals we haar altijd noemen, Latika.’
‘En ons voorstellen moet ook niet .’ zegt het meisje lachend. ‘Ow.’ Jake wordt zo rood als het maar kan. ‘Dit is Sam,’ en hij wijst naar de oudste jongen ‘Dit is Jared, Paul, die twee ken je al en last but not least Emily.’ ‘Hay’ zeg ik met een glimlach. ‘Euh even een vraagje,’ hoor ik van Pauls kant komen. ‘Hoe moeten we je nu eigenlijk noemen? Aylin of Latika?’ ‘Latika!’ zeggen Quil en Embry in koor voor ik iets kan zeggen.
[Jake]
Aylin is samen met Emily in de keuken, als Sam me bij zich neemt. ‘Weet ze het Jake?’ ‘Ik heb haar niets gezegd, maar ze kent onze legendes even goed als jij en ik.’ ‘Ik zou het haar maar zeggen, dan moeten we allemaal niet zo geheimzinnig doen. En dan kan je haar waarschuwen voor de Cullens.’ ‘Van zo gauw als ik haar apart kan nemen zal ik het haar zeggen.’ ‘Goed, ik ga naar hun om eens te kijken of ze het met elkaar kunnen vinden.’ ‘Doe maar.’
Ik ga terug naar de jongens en van het moment dat ze mij zien komen ze op me afgevlogen. ‘Gaan we naar buiten?’ Vraagt Jared met een grijns en ik weet meteen wat hij wil. ‘Ga maar al ik ga de andere even inlichten.’ Ze lopen naar buiten en ik loop naar de keuken. ‘Ik ga met de rest naar buiten.’ Iedereen knikt.
[Aylin]
Na een tijdje gaat ook Sam naar buiten en ben ik weer alleen met Emily. We komen goed overeen. ‘Emily, mag ik even iets persoonlijks vragen, als je niet wilt antwoorden dan moet dat niet.’ ‘Vraag maar.’ Zegt ze met een glimlach op haar gezicht. Ik slik even. ‘Hoe… kom je… aan dat litteken?’ vraag ik voorzichtig. Ze krijgt het even moeilijk, maar antwoord dan toch. ‘Laat ons zeggen dat ik ben aangevallen door een wolf, Jake zal het wel eens uitleggen.’
Ik knik eens en om haar wat op te vrolijken begin ik over mijn jeugdavonturen met Jake, Quil en Embry. Het lukt na 2 verhalen ligt ze al strijk en nadat zij heeft verteld wat zij al met hun heeft meegemaakt lig ik ook strijk.
Na nog wat gelachen te hebben beginnen we het eten klaar te maken. Als je het mij vraagt maakt ze belachelijk veel eten klaar, oké we zijn met 8 maar dan nog. Ik zeg er maar niets van en schil nog wat wortels.
Als alle wortels geschild zijn komen de jongens weer binnen. Jake loopt als laatste en zit te lachen met Quil, maar als hij zich omdraait schrik ik me te pletter. ‘ Jake wat heb je gedaan? Dat moet meteen verzorgd worden.’ Jake kijkt eens naar zijn arm. ‘Ooh dat, het is niets dat is zo meteen wel weer weg.’ Zegt hij rustig. ‘Maar die snee is misschien wel een centimeter diep!’
Sam knikt naar Jake en hij neemt me bij mijn arm. Hij zet me in de zetel en komt naast me zitten. ‘Tika, het is misschien beter dat je het weet. Luister nu eens die wond geneest wel.’ Zei hij nadat ik beduusd naar de wond bleef kijken. Ik keek naar hem en hij begon weer. ‘Aylin ken je onze legendes nog?’ ‘Van voor naar achter en omgedraaid.’ Zeg ik met een klein lachje, want in hun legendes komen vampieren voor.
Vroeger geloofde ik er niets van maar nu komt het beeld van Jasper meteen voor mijn ogen. ‘Wel en wat zeiden die legendes?’ vroeg Jake en trok me zo uit mijn droom van Jasper. ‘Euh dat jullie afstammen van wolven.’ ‘Juist, en in onze stam komen ze alleen terug voor als er vampieren in de buurt zijn.’
Het drong plots tot me door. ‘Jake, je bent een weerwolf. ’ zeg ik half geschokt. Jake knikt. Langzaam begint alles op zijn plaats te vallen. Jakes warme huid, Emilys litteken van zeg maar een wolf. ‘Jake ik wil niet dat je ze iets aandoet.’ Zeg ik plots helemaal gestresseerd, ze mogen de Cullens niets aandoen.
‘Zijn de andere ook…?’ ‘Ja.’ Zegt Jake rustig en hij bestudeerd grondig mijn reactie, die bang is maar niet om de redenen die hij denkt. ‘Je bent bang?’ ‘Niet van jou.’ ‘Van wat of wie dan wel?’ ‘Ik wil niet dat je de Cullens iets aandoet.’ ‘Je kent ze dus. Blijf bij ze uit de buurt, ze zijn gevaarlijk.’ ‘Ze drinken geen mensenbloed.’