Chapter fifteen

Brooke Julia Sheer

“Mijn moeder sms’t dat ik naar huis moet.” Mompelt Sven. “Oh, nu al?” Hij knikt en begint zijn spullen in te pakken. “Gaan jullie mee?” Vraagt hij. “Ja, is goed.” “Ik breng jullie wel naar huis.” Bied Ryan aan. “Ik moet ook naar huis, de dokter komt zo langs om wat testen te doen.” Zegt dan ook Justin. Ik kijk twijfelend naar Ryan, om eerlijk te zijn ben ik best bang om alleen met hem te zijn. Wat als hij een stomme grap uithaalt? "Blijf jij bij Ryan?” Vraagt Sven. Ik knik voorzichtig. Ryan glimlacht naar me, en zwak glimlach ik terug. “Wat maak je?” Vraagt Ryan als Justin en Sven al weg zijn. “De laatste opdrachten van biologie, alleen kan ik nergens de antwoorden vinden.” “Ik heb het al, wil je het overschrijven?” Ik sta versteld om zijn nieuwe gedrag, misschien was hij helemaal niet zo stom als ik eerst dag. “Als je dat niet erg vind.” Hij schud zijn hoofd en haalt zijn biologie schrift tevoorschijn. Als ik de opdrachten overgeschreven heb stel ik voor om naar huis te gaan. “Vind je het erg als we nog even langs iemand gaan? Ik hoef alleen maar iets op te halen.” Ik schud mijn hoofd en begin met het inpakken van mijn tas. “Wat vervelend hé, voor Justin.” Zegt Ryan als we in zijn auto zitten. “Hmm, volgens mij vind hij het niet zo vervelend.” Ryan grijnst. “Ik anders ook niet.” Ik frons. “Wat bedoel je daar mee.” “Jij en Sven zijn best aardig, iets wat ik eerder in had moeten zien.” Ik glimlach. “Meen je dat?” Hij knikt. “Ik had jullie gewoon een kans moeten geven, dat had Justin toen ook gevraagd. Maar Caitlin wou dat niet, ze haatte jullie. Vooral jou.” “Waarom vooral mij?” “Omdat Justin het altijd over jou had.” Een warm gevoel neemt toe in mijn lichaam. “En wat vind jij eigenlijk van Justin?” “H-hoe bedoel je?” “Gewoon, vind je hem leuk?” Ik schud snel mijn hoofd, waardoor hij moet lachen. “Dan is het goed.” “Dan is het goed?” “Ja, want nu kan ik jou mee uit vragen.” Ik slik, maakte hij nou een grapje? “Ik meen het, hoor.” Zegt hij, alsof hij mijn gedachten kan lezen. “Je kent me net een dag.” “Ja, en daarom vraag ik je mee uit, zodat ik je beter kan leren kennen.” Oke, dat klonk best logisch. Maar toch zat het me niet lekker, waarom zou hij nou opeens interesse in mij tonen?

Reactie's en kudo's zijn altijd welkom(flower)