Chapter three

Justin Drew Bieber

“Waarom zijn Brooke en Sven nog niet langs gekomen?” Vraag ik. Mijn moeder zucht en stopt met het inpakken van mijn spullen, vandaag mag ik weer naar huis. Iets waar ik deze week al heel erg naar uitkijk, het is echt vreselijk hier. En al helemaal, omdat er zoveel vreemde mensen langs komen. De enigste personen die ik wil zien zijn Brooke en Sven, maar telkens als ik over hun beginnen begint ze te zuchten en mompelt ze wat. Net zoals nu. “Mam, alsjeblieft.” “Jullie zijn geen vrienden meer Justin.” “Dat kan niet, ze zijn mijn beste vrienden.” “Lieverd, er zijn twee jaar voor bij, je bent veranderd.” “Dat heb ik gemerkt ja.” Ze glimlacht. “Zover ik weet, mis je ze niet.” Ik wordt misselijk, hoe kan ik hun nou niet missen? Ze zijn geweldig. “Goedemorgen.” Zegt de vrolijke stem van Caitlin. Ze drukt een kus op mijn wang. “Zin om weg te gaan?” “Ik kan niet wachten.” “Ik leg alvast alles in de auto, komen jullie ook zo?” Vraagt mijn moeder terwijl ze naar de deur loopt. “Ja.” Zegt Caitlin. Ze loopt de kamer uit. Ik trek mijn sneakers aan, zet mijn pet op en loop voor Caitlin uit de kamer uit. Plots voel ik haar hand om die van mij, een beetje onwennig kijk ik haar aan. Ze merkt het niet en glimlacht lief naar me. Caitlin was echt heel lief, precies zoals ik altijd gedacht had. Maar het voelde zo raar, hoe kan ik nou niet weten dat het populairste meisje van school mijn vriendin is? Het laatste wat ik me kan herinneren is dat ik samen met Brooke en Sven naar haar vijftiende verjaardag liep, de rest is allemaal een groot zwart gat. Als we aankomen op de parkeerplaats zie ik mijn moeder tegen haar auto aanleunen, ze heeft dus nog steeds geen nieuwe gekocht. Ik ga naast Caitlin op de achterbank zitten.

Reactie's én kudo's zijn altijd welkom.