He saved your focking life(TH)20!

I'm sorry
Hij zag me en grijnsde. Hij pakte mijn hand vast en trok me voorzichtig mee. “tot straks”zei ik nog tegen Alex. Daarna stapten we op de fiets, jaja op de fiets. Niet dat ik dat er vond natuurlijk. Het was leuker dan in een auto zitten. “ik hoop dat je het niet erg vind”zei Bill tegen me. “tuurlijk niet”zei ik en glimlachte. “gelukkig”zei hij en ging zitten. “ga maar zitten”zei hij. Ik ging achterop zitten en sloeg mijn handen om zijn middel. Zo kon ik hem tenminste aanraken=D. We reden naar het restaurant. We stapten af en liepen naar binnen. We gingen aan een tafeltje zitten die ons aangewezen was en keken elkaar diep in de ogen. “Joy, het spijt me zo dat ik je had afgewezen. Ik besefte later pas dat ik je wel leuk vond. Ik...ik durfde het gewoon niet toe te geven denk ik”