~2

Alweer een week verder...
Ik heb net besloten dat ik, wat er ook gebeurt,Vandaag Bij ga komen.
Ik ben veel te nieuwsgierig naar die jongen die aan mijn bed zit.
Ik heb een heel duidelijk plan opgesteld, Aangezien ik toch niets anders te doen heb:
1.Mijn vinger bewegen
2.Mijn hand laten trillen
3.Proberen mijn ogen open te doen
4.Uit het ziekenhuis wegrennen

Die laatste stap is misschien een beetje lastig, maar ik weet dat ik die eerste drie wel kan...
Ik hoop het tenminste.
We beginnen bij stap 1.
Ik probeerde mijn vinger te bewegen, en natuurlijk lukte dit.
Stap 2 is wat lastiger.
Met alle kracht die ik heb probeer ik mijn hand te bewegen, maar het schiet niet echt op.
Als ik het bijna opgeef voel ik dat mijn hand is verschoven.
Jes!
Ik ga gelijk over op stap drie.
De bakstenen die op mijn ogen liggen voelen wat minder zwaar nu ik er nog niks mee doe, maar zodra ik mijn ogen probeer open te doen neemt de kracht toe.
Het minuscule streepje licht word wel steeds groter, tot ik op een gegeven moment verblind wordt door het licht.
Jes!Stap 3 gelukt!
"Dokter dokter! Ze is wakker!!"
Hoor ik naast mijn bed vandaan komen.