Ik voel me net een slaaf,
luisterend naar Ana.

De rest van de tijd op school lukt het me niet om me te concentreren. Na de laatste les loop ik snel naar mijn kluisje, ik pak mijn boeken eruit en trek mijn jas aan. Ik loop naar buiten. Ik hoor Yana mijn naam roepen, maar ik negeer het. Ik zoek mijn fiets tussen de honderden fietsen, en fiets snel aan. Het stoplicht staat op groen! Ik begin harder te fietsen en net als ik over ben, springt het op rood. Ik heb Yana kunnen ontwijken! Mijn mobiel trilt, onhandig pak ik het tijdens het fietsen.
1 nieuw bericht – Yana <3 – 15:11
Waarom wachtte je niet? We fietsen toch altijd samen..?
Ik zucht, ze begrijpt me toch niet. Ik probeer mijn mobiel weer in mijn broekzak te duwen terwijl ik een scherpe bocht maak, een eenzame weg in. Ik stop, rits mijn tas open en pak mijn broodtrommel. Ik pak de koekjes en gooi het in de bosjes, hetzelfde met de boterhammen. Ik pak de jus d’orange en gooi dat ook leeg, dan neem ik een slok uit mijn flesje water. Zo, daarom mag je niet mee, Yana.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen