♥. I will show you my sunbeams.♥ #43

Ik loop onrustig heen en weer in de grot. De meeste zijn tv aan het kijken maar het is zo’n dom programma dat ik ben weggelopen. Ik zit nu in een klein kamertje. Er past net een bank en een tafeltje in en ik kijk naar de kaars die op het tafeltje staat.
Sasuke en Kakashi zijn vastbesloten om me hier weg te halen. En hoe graag ik ook terug wil naar Konoha, ik kan Itachi hier niet achterlaten. Niet nu ik de waarheid weet en onze vriendschap weer aan het opbloeien is. Ik kan het gewoon niet! Maar hoe vertel ik dat aan Sasuke?
Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen. Er moet toch iets zijn...
Plotseling wordt er zacht op de deur geklopt. ‘Sayuri? Ben je hier?’
‘Ja…’
De deur gaat open en Itachi stapt naar binnen. Hij glimlacht en ik merk meteen op dat hij zijn mantel niet omheeft. Ik voel een steek door me heen gaan. Zo lijkt hij nog meer op de oude Itachi dan met mantel om.
Itachi komt naast me zitten en kijkt me vragend aan. ‘Wat is er, Sayuri?’
‘Goh, ik heb géén idee. Mijn vader en vriendje zijn bijna hier en willen me weghalen bij mijn beste vriend. Het liefst vermoorden ze hem ook gelijk. Als het even kan. Maar zou er iets moeten zijn dan?’ vraag ik sarcastisch.
Itachi zucht. ‘Sa, we hebben het hier over gehad. Het is niet anders. Je hebt gekozen om je drie jaar bij Akatsuki aan te sluiten. Dan had je dat maar niet moeten doen.’
‘Nou, jullie gaven me ook ontzettend veel keus,’ snauw ik naar hem.
Koppig houden we allebei een tijdje onze mond. Ineens komt er een gedachte bij me op.
‘Itachi…’
Itachi kijkt me aan. ‘Hmm?’
‘Zou Pain nog een spion in Konoha kunnen gebruiken?’