De eerste tekenles deel 2!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Harry leunde iets naar voren omdat Sneep al pratend het gangpad door liep. “Ik laat nu op deze diaprojector de tekeningen van vorig jaar zien.” “Meneer” begon Harry op zijn gebruikelijke irritante toontje. “Heeft u wat met uw haar gedaan?” “Potter praat niet over mijn haar.” “Is die vieze vettige zwartte drek op zijn hoofd haar?” vroeg lelijke Hermelien verontwaardigd. Sneep kreeg zijn normale huidskleur weer terug. Uiteraard was dat paars. “Jij gaat je nu melden bij Perkie.” “Maar meneer we willen gewoon weten wat u met uw haar heeft gedaan. Heeft u geen shampoo of zo?” “Zou jij je niet gaan melden bij Perkie?” antwoordde Sneep daar op. “De eerste en de beste die nog wat zegt volgt juffrouw griffel het lokaal uit. (niet dat lelijke Hermelien aanstalten maakte om weg te gaan) Harry zij net iets te hard “homo”. Sneep draaide zich bliksemsnel om en liep met grote passen op Harry af. “Zeg dat nog eens en ik verander in een aardappel.” Harry kwam sterk in de verleiding om het nog eens te zeggen maar kreeg er de kans niet voor want Sneep begon alweer verder te brabbelen op zijn eentonige toontje. “Je gaat vandaag een portret maken van de gene die naast je zit.” Het was Harry nog niet opgevallen dat hij naast een lelijke stevige jongen zat. De jonge wilde Harry een hand geven. Harry gaf alleen een kort knikje. Hij ging zijn hand toch niet vervuilen aan iemand die lelijker waren dan hij zelf. De jonge stelde zichzelf voor als Marcel. “Harry Potter” zij Harry op zijn egoïstische toontje. Sneep begon blatjes uit te delen. Harry wist niet hoe hij zo’n belachelijk lelijk mormel mooi op papier kon krijgen.
Na een tijdje keek hij naar de tekening van het mormel. Hij kon zichzelf niet op de tekening . herkennen en als het hem moest voorstellen was het veelte lelijk. Hij dacht even na (dat was nieuw voor hem) en kwam op een ‘geweldig’ idee. Toevallig had hij gisteren van een aantal jongens (ilegaal) lucifers gekocht. Hij pakte ze uit zijn zak en streek er een af. Hij gooide hem op Marcels tekening. ‘Ziezo’ dacht Harry ‘daar zijn we van af.’ Ondertussen was Marcel flauw gevallen en stond Sneep ongeïnteresseerd het vuur te blussen. “Dat woord een onvoldoende Lubbermans” zij sneep tegen de nog altijd bewusteloze marcel. Harry grijnsde zelfvoldaan en ging verder aan het tekenen van het bewusteloze mormel. Het werden maar een paar krabbels want meer was hij niet waard. Harry sprintte het lokaal uit toen de bel ging. Hij wilde geen minuut langer in dat lokaal zijn.

REACTIES want daar krijgen wij meer inspiratie van

:D:D