What if day becomes night and dreams become nightmares (part three)

Zo ging het maanden verder. Op een gegeven ogenblik was de relatie tussen hem en zijn vriendin afgelopen. Zelfs dat werkte hij uit op Sophia. Sophia was in zijn ogen slecht en het meisje dat hem dumpte was de held van het verhaal. De logica bij deze jongen is ver te zoeken. Jeroen kreeg een tekort aan affectie. Dus wat deed hij, hij loog tegen Sophia dat hij haar graag had. Alles wat hij tegen haar zei was één grote leugen. "The sweet killer". Hij gebruikte Sophia om aan zijn trekken te komen. Zij kon hem enkel zien wanneer ze hem bevredigde. Wanneer ze dat deed, wou hij dat ze zo snel mogelijk verdween. Hij vertelde haar ook dat niemand ervan mocht weten. Niemand mocht zelfs weten dat hij haar kende. Dit vond Sophia al vreemd, maar Jeroen kon zo enorm goed liegen dat hij uiteindelijk altijd wel iets kon uitvinden om te zeggen zodat ze het geloofde. Hij kon enkel schijnheilig lief tegen haar zijn wanneer hij zeker wist dat hij bevrediging zou krijgen. Voor de rest van de tijd was hij grof en enorm gemeen. Wat Sophia niet wist, was dat hij in het dagelijkse leven een hele hoop sletjes had die ook zorgden voor zijn bevrediging. Het enige verschil met Sophia was dat hij wel alles kon doen voor zijn sletjes, maar dat hij Sophia behandelde als een schotelvot. Voor haar kon totaal niets. Hij kon enkel gemeen zijn tegen haar, omdat hij wist dat hij enorm veel voor Sophia betekende. Hier maakte hij graag misbruik van...