What if day becomes night and dreams become nightmares? (part two)

Hoewel Sophia de feiten een plaatsje kon geven, mistte ze Steffie nog enorm. Ze hoopte tegen beter weten in dat ze Steffie ooit nog eens zou zien. Daarom moest ze nog nachten huilen, ze huilde bijna elke dag. Tot op de dag dat Jeroen terug contact met haar zocht. Sophia kende hem al een tijd, maar hij sprak enkel tegen haar wanneer hij wou dat zij iets deed ( meestal was het schoolwerk of condooms halen voor hem en zijn liefje). Hij nam het dan aan en verdween terug. Voor de rest was het constant ruzie omdat hij zijn frustraties op haar uitwerkte en haar de schuld gaf van alles wat er gebeurde in zijn leven waar hij het niet mee eens was. Hij loog constant tegen Sophia en Sophia was zo dom om hem keer op keer te geloven... .