Part 1

“Eva! Kom eens kijken!” riep mijn moeder van onder aan de trap. “What’s up?!” riep ik. “We hebben nieuwe buren!” Ik sprong op van mijn bureaustoel en rende de trap af. Wat voor types zouden het nu weer zijn? Aso’s? Of van die kakmadammen zoals de vorige keer? Of zou er nu eindelijk eens iemand van mijn leeftijd wonen? Ik liep de woonkamer in en zag mijn moeder door het raam naar buiten kijken. Ik ging naast haar staan en keek mee. Er stond een enorme vrachtwagen op de stoep en twee sterk uitziende mannen sjouwden dozen in het huis wat naast ons stond. Na even gekeken te hebben merkte ik pas de zwarte Kia Sportage op achter de vrachtwagen. Er stapten een man en een vrouw uit, beide rond mijn ouders’ leeftijd, die het huis vrolijk bekeken. Ze zagen er aardig uit, gelukkig maar. Opeens ging er ook een derde deur van de auto open. Er stapte een jongen uit van mijn leeftijd, en wat was hij KNAP! Hij had kort, donkerblond haar dat er warrig uit zag, een heel klein beetje bol gezicht en volle lippen. Zijn huid was lichtgebruind door de zon, maar nog steeds blank. Hij droeg een donkerbruin T-shirt met V-hals, met daarover een witte bloes die helemaal open was. Daaronder droeg hij een donkere spijkerbroek en hagelwitte gympen. En dan zijn ogen… Zijn ogen waren zo helder, dat ik vanaf hier de kleur kon zien. Groenblauw, een beetje turkoois. Eindelijk! Het werd tijd dat er iemand van mijn leeftijd in deze straat kwam te wonen. En dat deze jongen er vreselijk goed uit zag, was natuurlijk alleen nog maar beter! “Ik ga ze even welkom heten” zei mijn moeder. “Ik ga mee!” riep ik iets te enthousiast. Gelukkig zei mijn moeder er niks van, of ze merkte het gewoon niet. Nadat mijn moeder en ik naar buiten waren gestapt, sloot ik de deur achter me en stak de huissleutel in mijn broekzak. We liepen naar de nieuwe buren toe, die ons verbaasd aankeken. Ik glimlachte even, de jongen durfde ik nog niet aan te kijken. Het leukste moet je voor het laatst bewaren… Mijn moeder gaf de man en de vrouw een hand. “Hallo! Ik ben Theresa, Theresa Sun en dit is mijn dochter, Eva. Wij wonen daar, we zijn jullie buren” legde mijn moeder uit. Ik schudde ook handen met de man en de vrouw. “Ik ben Sylvia, Sylvia Gardner en dit is mijn man Tom” zei de vrouw, Sylvia dus. “En dit is onze zoon, Alex.” Sylvia wees naar de jongen, Alex. Nice… Ik besloot normaal te doen en hem gewoon een hand te geven. “Hi, I’m Eva, nice to meet you” zei ik. Hij pakte mijn hand vast en glimlachte. “Alex, nice to meet you to” zei hij. Ik liet zijn hand los en richtte me weer op mijn moeder. “Mam, ik moet nog wel leren voor mijn Frans toets voor morgen” zei ik. “O, ja, ga maar!” Waarna ze weer druk in gesprek ging met de nieuwe buren. Ik draaide me naar Alex en glimlachte. “Zie je nog wel eens, mijn moeder nodigt jullie vast nog uit, doet ze altijd” zuchtte ik en ik rolde met mijn ogen. Alex lachte. “Is goed hoor, bye” zei hij, ook glimlachend. O, man, ik ging dood hier… Ik draaide me om en liep naar de voordeur, stak de sleutel in het slot, draaide hem om en ging naar binnen. Toen ik de deur achter me sloot zag ik dat Alex nog naar mijn huis keek… Of naar mij, waar ik natuurlijk op hoopte. Hij keek in ieder geval mijn kant op. Eva! Focus! Ik liep mijn kamer in, ging achter mijn bureau zitten en begon weer te leren voor Frans. Je taime… Ik bedoel, j’ai eu. Focus nou!