009 - My Turn Now.

Na het hele verhaal te horen gekregen te hebben, deden mijn hersens gewoon pijn. In mijn oren herhaalde de woorden die Carlisle zojuist had gezegd zich een paar keer. Van sterk en snel tot gave en oog kleur. Ik dacht dat ik maar de helft had binnengekregen, echt niet alles. Sommige dingen waren wel in mijn hoofd gebleven, maar sommige waren ook het ene woord in en het andere woord uit gegaan. Ik keek naar Carlisle, die mij vragend aankeek. Waarschijnlijk had hij een vraag gesteld die ik niet had gehoord, dat soort dingen had ik wel vaker als ik niet aan het opletten was.
"Ow sorry, wat vroeg je?" vroeg ik verbaasd. Carlisle glimlachte.
"Ik vroeg dat, nu je ons verhaal hebt gehoord je misschien jullie verhaal wou vertellen?" vroeg Carlisle. Ik knikte en nam de plaats van Carlisle in.
"Oké, hier gaat ie dan. Zoals jullie misschien wel weten nu zijn Lucille en ik elfen. We komen uit het land achter de sterren: Lalousia. Het is een land vol met elfjes, maar toch anders dan in alle sprookjes. Nou, eerst was het wel zoals in alle sprookjes, maar nu niet meer in ieder geval. Lucille en ik hebben daar zo lang als ik kan herinneren gewoond, maar nu vonden we dat het tijd was voor een nieuw avontuur. In tegenstelling tot andere elfjes hebben wij geen punt oren, dat zijn gewoon fabeltjes. Wel hebben we roze ogen en dan vleugels." Ik wees naar mijn ogen. "Ook kunnen we wel tegen een stootje en kunnen zelf ook fikse klappen uitdelen, maar eigenlijk doe ik dat nooit. Dat komt omdat ieder elfje een kracht heeft van de natuur. Het ligt eraan in welk jaargetij je bent geboren."
"Welke hebben jullie dan?" vroeg Alice terwijl ze me met grote ogen aankeek.
"Ik heb water, omdat ik in de zomer ben geboren. Als je in de lente bent geboren krijg je lucht, de herfst aarde en in de winter vuur." zei Lucille terwijl ze glimlachte.
"Welke heb jij dan, Lydia?" vroeg Edward.
"Ik ben een geval apart, ik heb ze allemaal. Dit komt omdat ik precies om 12 uur tussen 31 december en 1 januari ben geboren. Dit komt niet vaak voor, dus ben ik eigenlijk een beetje uniek in de soort." zei ik blozend.
"En dat elfenstof, waar dient dat voor?" vroeg Alice, terwijl ze naar de glittert op haar arm keek.
"Het is niet waar dat je als mens met elfenstof kunt vliegen. Maar het is wel een beetje waar dat een elf het nodig heeft om te vliegen. Het zit in een flesje aan de ketting die ik altijd draag." zei ik en ik liet de ketting met het roze spul erin zien. "Als een elf zwak is kun je dit spul over hem of haar gooien, en als het goed is moet het dan weer beter worden."
"Vertel nog eens wat over de kenmerken van een elf?" vroeg Jasper.
"Oké, ehm...we kunnen een week zonder slaap. We hoeven niet te eten, maar opzicht doen we het wel, zodat we normaal overkomen. Onze lichaam temperatuur is een beetje koeler dan normaal, maar niet zoals die van jullie. Wij zijn erg aangetrokken tot het bos, maar in de stad overleven we het ook wel. Dat was het geloof ik wel allemaal, ik kan zo één twee drie niet op iets komen." zei ik nadenkend.
"Nou, veel meer informatie had je ons niet kunnen geven." zei Carlisle, "Dank je wel Lydia."
Glimlachend ging ik weer zitten tussen Alice en Edward. "Graag gedaan hoor, het is wel leuk om het zo te vertellen, want eigenlijk is het een groot geheim dat aan niemand verteld mag worden." zei ik blozend, snel legde ik mijn handen op mijn wangen.
"Het is schattig hoor, dat gebloos." zei Edward grijnzend. Dit hield niet echt, want ik bloosde nog meer. Waarna ik hem een kwade blik gaf.
"Maar, Carlisle had het net ook over wolven?" vroeg Lucille. Emmett liet een geïrriteerde zucht horen en Rosalie een lage grom.
"Oeps, verkeerd onderwerp." zei ik glimlachend, waarna ik een paar hoorde lachen.
"Niet het verkeerde onderwerp, we zijn gewoon niet zo hecht met weerwolven." zei Carlisle.
"Het zijn gewoon een stel honden." zei Emmett.
"Ja, en ik kan ze ook niet zien." zei Alice. Ik haalde mijn wenkbrauwen verbaasd naar haar op.
"Ehm..wat bedoel je?" vroeg ik verbaasd.
"Ow ja, dat verhaal zou ik nog even vertellen." zei Alice en ze haalde diep adem voordat ze begon te vertellen.