003 - Finally, Lunch!

Druk pratend met Cate liep ik de lunchroom binnen. Na het akkefietje bij Geschiedenis had ik van veel mensen een opmerking naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Wel allemaal positief, anders had ik ze gewoon een opmerking terug gegeven. Cate bleek echt een heel aardig meisje te zijn, die twee anderen vrienden had. Matthew en Maddison, het waren broer en zus en Cate zelf had wat met Matthew. Ze zwaaide nu ook al naar een tafeltje ergens in de hoek waar de twee zaten. Ik werd aan mijn arm meegetrokken door Cate naar de dienbladen en vulde daarna mijn dienblad met een appel en een flesje fruit-drinken. Erg veel honger of dorst had ik nooit, maar ik moest wel wat eten of drinken. Na afgerekend te hebben hoorde ik het bekende deuntje van Magic uit mijn broekzak komen. 'Lucille' zag ik erop staan en zuchtte.
"Hay met Ly." zei ik toen ik had opgenomen.
"Hey, hoe verloopt je eerste dag tot nu toe?" vroeg ze.
"Ga je dat over de telefoon vragen?" vroeg ik verbaasd.
"Nee, maar ik zie je nergens...ow wacht! Sta je bij de kassa?"
"Jep, waar ben jij dan?"
"Hier!"
"Waar is hier? Zwaai eens." zei ik glimlachend. Een seconde later zag ik een hand met paarse nagellak door de lucht zwaaien. Ik tikte Cate aan. "Ik ga even naar mijn zus." zei ik. Cate knikte en begon zelf richting de tafel van Matthew en Maddison te lopen.
Zelf liep ik door de mensen massa naar de tafel waar Lucille zat, samen met 5 anderen mensen. Ik manoeuvreerde door de tafels en glimlachte naar de verschillende mensen toen ik eindelijk bij de tafel aankwam. Cate was zo aardig geweest mijn dienblad mee te nemen.
"Haay Luci!" groette ik mijn zus.
"Hey Ly." zei ze glimlachend terwijl ze opstond om mij te omhelzen, "Ik had gehoord dat je weer een bijdehante opmerking had gegeven?"
Ik bloosde een beetje, "Als je het hele verhaal hoort, dan begrijp je het wel."
"En dus dat meisje bij wie je stond, was dat Cate?" vroeg Lucille terwijl ze weer ging zitten.
"Jep, ze is echt heel aardig. Ze praat misschien ietsjes teveel, maar daar kan ik wel mee leven. Hoe is jouw dag tot nu toe?" vroeg ik lachend.
"Leuk hoor. Ik zou je trouwens even voorstellen." zei ze terwijl ze naar de tafelgenoten wees. "We hebben Rosalie en Emmett, Alice en Jasper en Nate." de laatste naam zei ze net ietsjes anders. Ik glimlachte.
"Hey, nou ik ben Lydia." zei ik glimlachend.
"Dat weten we." begon de jongen Emmett.
"De hele school heeft het bijna over je." zei Alice.
Ik voelde mijn wangen rood worden. "Geweldig."
"Het is niet erg, Luci vertelde dat jullie vanuit New York kwamen." zei Nate. Ik haalde mijn wenkbrauwen op. Luci? Zo noemde ik meestal alleen Lucille. Maar grijnsde daarna, ik had wel een beetje door wat hier aan de hand was.
"Jep, wij tweeën. Maar ik hoor mijn naam dramatisch geroepen worden door Cate. Dus ik ga weer." zei ik lachend.
"Oké, het was leuk je ontmoet de hebben." zei Rosalie terwijl ze me een perfecte glimlach schonk.
"Hetzelfde." zei ik. Ik glimlachte nog een keer naar iedereen en begon toen naar de tafel van Cate te lopen. Eenmaal daar aangekomen liet ik me op een stoel vallen en keek iedereen aan.
"Hoe ken jij de Cullens?" vroeg het meisje, dat Maddison heette verbaasd.
"Ehm...mijn zus zit bij hun. Hoezo dan?" vroeg ik.
"Haast niemand gaat met de Cullens om, ze zijn een beetje...vaag." zei Matthew die naast Cate zat en haar hand vasthad.
"Ow, nou ze komen heel erg gewoon over hoor." zei ik fronsend.
"Nouja, het is gewoon een beetje vaag dat ze je zus zo snel erbij haalden." zei Cate schouderophalend.
"Whatever. Maar iedereen op de school heeft het over je. Vooral de jongens." zei Maddison met een wenkbrauwwiebel.
Ik grijnsde. "Echt waar?"
"Jij bent het nieuwe speeltje." zei Matthew. "Als ik mijn lieve Catje niet had, dan had ik waarschijnlijk ook achter je aan gezeten."
"Matt.." zei Cate op een dreigende toon.
"Chillax, hij is niet mijn type." zei ik met een knipoog naar Cate, die opgelucht adem hield.
"Allemaal leuk en aardig. Maar als Stephenie en Samantha erachter komen dan..." begon Maddison.
"Tam, tam, tam." volgde Matthew.
"Wie zijn Stephenie en Samantha?" vroeg ik verbaasd.
Ik voelde een tikje op mijn schouder en draaide me om.
"Wij zijn Stephenie en Samantha." hoorde ik een stem zeggen.