59. Finally!

Deveney was inmiddels al dik twee minuten de ruimte uit, maar al die tijd had niemand iets gezegd. Jullie waren sprakeloos achtergebleven, overigens allemaal met een andere reden. Jules had een binnenpretje, Ananda staarde alleen maar ongelovig naar de deur en de zwarte man wist niet zo goed waar hij moest kijken. Jij had zo je eigen redenen. Je zette even alle gebeurtenissen op een rijtje: Deveney en jij hadden beiden een ontzettend goede toneelauditie gedaan, jij had ontdekt dat je prachtig kon zingen, Deveney daarentegen was zo vals als een kraai en dan nog het belangrijkste… Jij had het zo ver geschopt de rol van Divine te krijgen! Maar in plaats van keihard te juichen kon je alleen maar verbaasd naar de jury staren. Jules had dat als eerste door. Hij kwam lachend op je af lopen en gaf je een knuffel. “Gefeliciteerd, meid! Jij bent onze nieuwe Divine!” Je glimlachte, alsof het nu pas echt tot je doordrong. Jules pakte je beet bij je schouders en keek je in de ogen. “En vergeet niet, morgen de kennismaking met de rest van de cast, elf uur ’s morgens.” Je zette grote ogen op. “Dan al? Hoezo dat zo snel na de audities?” Je wist niet waarom, maar je had een raar gevoel in je buik. Misschien was je gewoon zenuwachtig. Jules lachte. “Ja, natuurlijk! En natuurlijk niet iedereen had vandaag nog een extra auditie.” Zei hij en voegde eraan toe: “Kijk, de reden voor deze extra auditie is zo: we konden absoluut níet kiezen tussen Deveney en jou. Maar de hoofdrol moest wel gespeeld worden door de persoon die er perfect voor is. En op deze manier hadden we meer zekerheid. Nou, ik heb geen twijfels meer!” Jules keek om naar zijn medejuryleden. De donkere man kwam nu ook op je aflopen. “Ik heb me geloof ik nog helemaal niet voorgesteld!” Zei hij en hij gaf je een hand. “Dane.” Stelde hij zichzelf voor. “Gefeliciteerd, bij deze! Dit gaat vast een topfilm worden!” Ook hij gaf je een knuffel, alleen wat minder spontaan dan Jules net had gedaan. “Bedankt!” Je keek naar de jurytafel, waar alleen Ananda nog zat. Ananda keek maar wat nors voor zich uit. Je wist zeker dat zij wilde dat Deveney de rol had gekregen. Maar ze kon hier nou eenmaal niet tegenop: Deveney kon gewoon niet zingen. “Ananda? Zul jij onze nieuwe hoofdrolspeelster niet even feliciteren?” Zei Jules bijna beschuldigend. “Jaja.” Met tegenzin stond Ananda op en ze gaf je een slap handje. “Gefeliciteerd.” Mompelde ze nors. “Dankjewel!” Zei je expres overenthousiast, om te laten blijken dat je haar gedrag niet echt op prijs stelde. “Nou,” zei Jules, terwijl ze jou en Ananda betwijfeld aanstaarde, “dan zien we je morgen wel weer! Dag, Divine!” Hij gaf je een knipoog en hij hield de deur voor je open. Met een glimlach zei je de jury gedag en verdween je door de deur, om het goede nieuws aan Taylor te brengen…