03 WHO? ME? JUSTIN BIEBER?

Tevreden plofte ik op het grote bed in mijn hotelkamer. Ik glimlachte en begroef mijn neus in de kussens. Ik opende mijn ogen en zag mijn moeder lachend in de deuropening staan. 'Vind je je kamer mooi?'
Wantrouwend keek ik haar aan. 'En waarom krijg ik precies mijn eigen hotelkamer?'
'Nou, ik had soort van bedacht, nee gehoopt dat jij me ergens mee zou kunnen helpen...'
Nu begon ik echt een beetje suspicious te worden. Ik ging rechtop zitten.
'Blackmail, huh? Zeg op, wat moet ik doen?'
Daar ging ze weer. Haar mysterieuze glimlach. al mijn wantrouwen verdween en ik werd eerder nieuwsgierig. Blijkbaar wilde ze me iets heel leuks vertellen. Haar ogen twinkelde en ze sprong naast me op bed. Wat kon er nou in godsnaam nog beter worden aan deze vakantie?
Mijn moeder deed haar mond open en begon op haar gebruikelijke manier tegen me te ratelen. 'Ik zei toch dat ik deze vakantie ook werk ging doen? En dat ik dus een aantal sterren interview? Nou, ik had dus een gesprekje met een aantal belangrijke mensjes van het blad en en die dachten dat het wel leuk zou zijn als... blabla....ratel ratel....'
Ik knipperde met mijn ogen. 'MAM!' Geschrokken stopte ze met praten.
'Wat is er liefje?'
'Ik volg je voor geen meter als je een verbale waterval nadoet! Praat eens rustig!'
Mijn moeder glimlachte schuldbewust. 'We hebben besloten dat het leuk zou zijn als jij een van die sterren interviewt!'
Ik keek haar met grote ogen aan. 'AAAAAHHHHH!! Wauw, super! Maar, waarom ik in godsnaam?'
'We dachten dat het leuk zou zijn als zijn interview door iemand met dezelfde leeftijd werd afgenomen!'
Nu fronste ik mijn wenkbrauwen. Ik kon zo één, twee, drie geen beroemdheid bedenken van mijn leeftijd die ik leuk zou vinden om te interviewen...
'Lieve schat', ging mijn moeder opgewonden verder,'Jij gaat Justin Bieber interviewen!'
'Who? Me? Justin BIEBER?' mompelde ik verbaasd.
Ze knikte.
'Nee, dat doe ik niet. Ik WEIGER zo'n omhooggevallen arrogante nep-ster te interviewen die denkt dat hij kan zingen! No facking way!'
Mijn moeder keek me geschokt aan.
'Heb jij enig idee hoeveel meisjes een MOORD zouden doen om hem te mogen interviewen?! En het woord 'facking' wil ik niet meer horen, jonge dame.'
'Uhh, ja, mam, en juist dáárom mag ik die vent niet. Hij denkt maar dat hij zomaar iedereen kan krijgen omdat als hij vijf keer achter elkaar 'baby oeh' zingt, allerlei achterlijke wijven bij bosjes flauwvallen!'
'Stel je niet zo aan! Je weet toch helemaal niet of hij arrogant is? Doe het anders voor mij? Omdat anders mijn tijdschrift gedoemd is te mislukken!'
Ohjee... Daar kwam de pruillip. Soms leek mijn moeder net een klein kind. Juist daarom hield ik zo van haar. Maar deze keer zou ik niet zwichten voor haar zielige blik.
'Mam, ik ben moe van de vlucht. We praten er morgen wel over oké?'
Ze gaf me een kus. 'Is goed, lieverd. Slaap lekker!'