Letters

Die maandag tijdens de lunch zaten ik, Charlie en Nora al aan een bank, Robbie was nog eten gaan halen. Ik had Nora al heel de dag niet gezien, sinds we geen dezelfde lessen hadden, dus als begroeting porde ze in mijn kin. 'Ook hallo' zei ik. 'Charlie voel eens' zei ze en toen porden ze samen in mijn kin. 'No way, nu al?' vroeg Charlie. 'Mensen beginnen te kijken' zei ik. Toen gingen ze terug zitten maar bleven m'n kin raar aankijken. 'Wat is er?' vroeg ik. 'You need to shave' zei Nora toen. 'Dat ook nog' zei ik zuchtend en beet in m'n hamburger. 'Is het erg?' vroeg ik. 'Nee, maar wel prikkelig' antwoordde Charlie. 'Is dit deel van die jongenslessen?' vroeg ik. 'Ik ben 14 jaar oud, hoe weet ik hoe dat moet?' vroeg hij. 'Aan wie moet ik het dan vragen?' vroeg ik. 'Jullie vader weet er toch van nu?' vroeg Nora. 'Wow ja, dan kan hij zichzelf de eerste man op aarde noemen die zijn dochter leert scheren' zei ik. 'By the way, is dat niet hetzelfde als benen scheren?' vroeg Charlie. 'Ik betwijfel het' zei Nora denkend. Ik zuchtte. 'Oh my god Hayley, ik heb de eerste voordelen van cheerleader-zijn ondervonden. Daarnet hadden we een onverwachte test van wiskunde en alle cheerleaders in de klas zeiden dat ze vrijstelling hadden dus ik ook, en ik krijg gewoon een A op die test zonder er iets voor te hoeven doen' zei ze. Toen realiseerde ik iets. Ik was m'n vrijstelling kwijt. Het afgelopen jaar had ik nooit opgelet in wiskunde en bij taken en testen gebruikte ik altijd het vrijstelling-excuus. Bij elk vak trouwens, en de enigste manier waarop je als jongen vrijstelling kon krijgen was sport. 'Dat was lang aanschuiven' zei Robbie en kwam erbij zitten. 'Waarom eigenlijk? Een kwartier aanschuiven voor mystery-meat met curry-saus' vroeg ik. Hij lachte, en toen kwam Lucy erbij staan. 'Hey, vinden jullie het erg als ik erbij kom zitten, ik ken nog niet echt veel mensen hier' zei zei. 'Nee hoor' zei Nora. 'Hey Robbie, over dat basketbalgedoe, dat wil ik wel eens uitproberen' zei ik, met die vrijstelling in m'n gedachten. 'Dat is geweldig, vandaag zijn er try-outs' zei hij. 'No way' zei ik. Nora en Charlie keken me vreemd aan. 'Ah ja, ik heb nog iets voor je' zei ik, en gaf Robbie de brief. 'Huh?' deed hij en beet de enveloppe open. 'Van Hayley, mijn oom woont in de buurt van haar en komt soms op bezoek dus ze heeft dit meegegeven' verzon ik. Toen begon hij met lezen en op het einde lachte hij. 'En denk je dat hij mijn brieven zou doorgeven?' vroeg hij. Yes, hij was van plan terug te schrijven. 'Natuurlijk' zei ik grijnzend. 'Wie is Hayley?' vroeg Lucy. 'Hayley is Charlie's zus, Joey's nicht en mijn ex' zei Robbie. 'Ahn' zei ze. Toen draaide ze zich naar wat Nora ook zat te bekijken: de jock-tafel, waar Sebastian, Dan, Steven,... zaten. Toen ging de bel. 'Ik zie je op de try-outs, Joey' zei Robbie, omdat we geen lessen meer hadden.

Eigenlijk wist ik niet veel van basketbal, alleen dat je een bal in het net moest gooien en de point-guard de populairste gast op school was. En dat je niet rond mocht lopen met de bal, maar moest dribbelen. Als ik het mocht aannemen van de coach, deed Robbie het geweldig en toen moest ik. 'Oké eerst even je worp zien' zei de coach. Ik hielp diep adem en gooide de bal, en voor ik zag wat er gebeurde deed ik m'n ogen dicht. 'Goed zo' zei de coach. Toen zag ik de bal vallen op de grond. No way, hij was er door gevallen! 'En nu met een beetje druk' zei de coach en Steven, Sebastian en Dan kwamen in het veld. Onhandig, maar blijkbaar toch goed ging ik rond hen heen en scoorde. Was ik aan het dromen? En toen kwam Matt. Zelfvoldaan ging ik terug naast Robbie zitten. 'Hé, nu het gedaan is, zin om te chillen bij mij thuis?' vroeg hij. 'Ehm, moeten we niet wachten op Nora of zo?' vroeg ik. 'Moet zij er altijd bij zijn?' vroeg Robbie, en leek meteen spijt te hebben dat hij dat vroeg. 'Hé, ze is natuurlijk wel leuk hé, maar is gewoon chillen met andere gasten ook niet leuk?' vroeg hij. 'I guess so' zei ik. 'C'mon dan' zei hij.