Things get complicated when uncle's visiting...

Meteen ging ik de deur opendoen. Ik wist dat ik het veel zei maar toch: 'Crap'. 'Ik dacht dat Nick Ramm hier nog steeds woonde?' vroeg mijn oom Joey. 'Dat doet hij ook' zei ik. Meteen holde Charlie naar beneden. 'Oom Joey..' zei Charlie. 'Ik was in de buurt, en dacht, ik kom die plectrum eens even ophalen' zei hij. 'Oké, snel, want als pap thuis komt zal hij je een preek geven' zei Charlie en ging snel weg - waarschijnlijk de plectrum halen. 'Dus jij bent die jongen die onderdak nodig had?' vroeg hij. Ik knikte. 'Ah, wat is je naam? Sinds je zogezegd mijn zoon bent' zei hij. 'Joey' zei ik. 'What are the odds' zei hij en zette zijn Rayban-zonnebril af. 'Hier' zei Charlie en kwam aangerend met de plectrum. 'Yes! Eindelijk!' zei hij en nam hem snel uit Charlies handen. 'Oké, dag dan' zei Charlie en duwde hem de deur uit. Hij wou juist de deur sluiten toen iemand hem tegengield. En hij was sterker dan Charlie dus Charlie vloog achteruit. 'Wat is dat hier allemaal?' vroeg m'n vader geïrriteerd en smeet zijn werktas op de grond. Charlie en ik keken elkaar aan toen oom Joey weer binnenkwam. 'Ik hoop dat je hier bent om je zoon op te halen' zei mijn vader. Crapcrapcrap. 'Nee, ik kwam hem eigenlijk eens bezoeken' zei hij. 'Wat? Het is wel jou zoon, jou verantwoordelijkheid hé' zei mijn vader. Joey keek Charlie vragend aan. 'Willen jullie even weggaan jongens?' vroeg mijn vader. Charlie en ik gingen naar mijn kamer. 'Crap' zei ik. 'Reken maar van yes' zei Charlie zuchtend. 'Wat komt die gast hier zoeken?' vroeg ik. 'Geen idee, het was niet de bedoeling dat hij langs kwam voor...je weer normaal werd' zei Charlie. Het was even stil, op het geroep van mijn vader en zijn broer na dan. Na een tijd hoorde ik m'n vader 'Kom maar' roepen. Charlie en ik gingen de trap af. 'Luister, jongen, je weet zelf ook wel dat je hier niet kan blijven' zei hij. Toen draaide hij zich om naar Joey. 'Of, je neemt je zoon nu mee, of hij moet hier binnen een week weg zijn, of ik gooi hem eruit. Sorry, ik heb geen andere keus' zei hij. Mijn mond zakte open, en niet op de Robbie-manier. 'Joey Jr zal hier binnen een week weg zijn' beloofde Charlie, ik keek hem snel met grote ogen aan. 'Da's dan geregeld' zei Joey en ging snel weg en sloot de deur achter zich. Een grote zucht slaakte uit mijn vader's mond. 'Wat nu?' fluisterde ik. 'Ik verzin wel iets' zei Charlie.