Don't squeeze Aslan

De dag daarna had mijn vader een vrije dag en die gebruikte hij dan maar om me te gaan inschrijven op school. Ik zei natuurlijk dat ik naar Baker High wou. Ten eerste was dat de dichtste school en ten tweede zou ik sowieso meer dan één beschamend ding doen aangezien ik als meisje in een jongenslichaam zat en dat zou zelfs nog génanter zijn tussen allemaal mensen die ik niet kende wat het me onmogelijk maakte om daar vrienden te maken. Trouwens, ik kende al mensen op mijn school. Natuurlijk verwachtte ik niet meteen vanboven aan de sociale ladder te staan maar Nora deed vriendelijk laatst. Plus zij hing de hele tijd rond in de buurt van haar stiefbroer Robbie wat goed klonk aangezien ik dan goed zicht had. En het inschrijven vormde al helemaal geen probleem sinds Charlie alles in orde had gebracht. Ik stond écht bij hem in het krijt. Matt kwam zich trouwens ook inschrijven, toen ik zwijmelde in zijn richting keek hij dreigend terug dus keek ik maar snel weg. Er was ook nog een meisje dat zich kwam inschrijven maar dat boeide me niet. Onderweg kwam ik Nora tegen en ik ging mee met haar naar huis. Ze leek me nogal teleurgesteld. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Een van m'n beste vrienden Yu, is verhuisd. Dat kwam iemand van het secretariaat me vertellen' zei ze. Ik moest terugdenken aan die droom. 'Waar denk jij zo diep over na?' vroeg Nora terwijl ze haar nagels zat te lakken. 'Gewoon. Juist voor die dag, dat ik ehh, zo werd, jeweetwel, had ik een vreemde droom. Ik ging met Yu trouwen en zijn vader had er bezwaar tegen' zei ik. 'Yu's vader, da's een rare.' onderbrak Nora me. 'Ja, hij gaf Yu een hele preek terwijl we aan het telefoneren waren' zei ik. 'Hij werd zelfs kwaad toen ik mee naar Yu's huis kwam om een biologieproject af te handelen. Geen idee waarom' zei Nora. 'Anyway, in die droom begon iedereen plots te zeggen dat ik niet Hayley was en ik kwam maar niet in beeld en toen zei een jongenssstem, deze stem denk ik, plots "Jawel, ik ben wel Hayley" of zo. Heel vaag' zei ik. 'Misschien had het iets met de transformatie te maken' zei Nora peinzend. 'Ja' ging ik akkoord. 'Waarom belde jij eigenlijk met Yu? Jullie zijn toch nooit vrienden geweest?' vroeg Nora. Beschaamd keek ik naar mijn schoenen. 'Zeg op' zei ze. 'Wel uhm. Niet uitvliegen hé' zei ik. Ze knikte. 'Wel, uhh, ik had Robbie gedumpt voor ene Matt' zei ik. Ze deed haar best om niet te beginnen tieren dus besloot ik snel verder te vertellen. 'En Matt wou me maar niet, dus wou ik hem jaloers maken met de eerste de beste, en Yu lag voor de hand en ja...' zei ik. 'Best wel ironisch eigenlijk. Jij dumpt mijn broer voor een stomme gast, wil een van mijn vrienden gebruiken en het volgende dat je weet is dat je een jongen bent' zei Nora grijnzend. Ik zuchtte. Plots kwam Robbie binnen. 'Hé wist jij dat Yu weg is?' vroeg hij. Nora knikte. 'Hé, jij bent Joey' zei hij toen hij mij zag en keek vreemd naar het potje nagellak dat ik vasthield voor Nora. 'Ja hoi' zei ik. 'Nou ehh, mag ik even met jullie chillen? Sinds de enigste vriend die ik tot nu toe heb gemaakt plots spoorloos verdwenen is' zei Robbie. Toen hij plots zei werden Nora's ogen meteen groter. 'Nee, dat mag je niet, ophoepelen' beval ze. 'Allright, ik hou mijn X-box wel gezelschap' zei hij en ging weg. Toen hij een andere kamer binnen ging deed Nora meteen de deur op slot. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Yu is net nu verhuisd' fluisterde ze. 'Uhu?' 'Net nu, nu jij zo bent' zei ze. 'Wat? Heeft Yu er iets mee te maken dan?' vroeg ik. 'Niet hij. Z'n vader denk ik. Zijn moeder had een hele hoop boeken over oosterse magie en al, toen ze haar achterlieten in San Fransisco hebben ze al die magie-zooi genomen. Volgens mij heeft zijn vader in één van die boeken zitten wroeten' legde ze stil uit. 'Ik krijg die loempia op poten wel' gromde ik. 'Ja? Hoe dan? Hij is god weet waarheen verhuisd.' zei Nora. 'Dammit, dat is waar. Gosh ik ben zo kwaad' zei ik en kneep in een knuffeltje van Nora. 'Hé blijf van Aslan af' zei ze en nam hem af.