Het viel nog niet mee hier een Froxy te vinden. Maar na een paar keer de weg gevraagd te hebben (en nog wat aangestaard te zijn) kwamen jullie uiteindelijk toch terecht bij een vestiging ergens in de buurt van Times Square. Taylor floot goedkeurend tussen zijn tanden door. “Nice place.” “En don’t forget,” hielp Félicia Taylor herinneren, “vooral doen alsof je níet beroemd bent, oké?” Onderweg hadden jullie drieën een plannetje bedacht om niet teveel aandacht van de pers te krijgen. Jullie hadden het al getest op een paar verdwaalde voorbijgangers die Taylor hadden herkend. Hij had gedaan alsof hij totaal geen weet had van wie Taylor was en waarschijnlijk zelf de toeval had dat hij op hem leek. Het werkte prima. Natuurlijk, anders was Taylor ook geen acteur geworden, maar wiskundeleraar ofzo. Je grinnikte bij de gedachte. Met een leraar die er zo uitzag als Taylor zou niemand wiskunde meer zo afschuwelijk vinden. Het was alleen een beetje een rare combinatie. Taylor en wiskunde. “Wat lach je?” Vroeg Taylor. Je keek hem aan en stelde hem voor met een serieuze blik en een brilletje op voor de klas. Dat maakte dat je alleen nog maar harder moest lachen. “Wat is er toch?” Lachte Taylor. “Ik bedacht me net hoe het zou zijn als je mijn wiskundeleraar was.” Beantwoordde je zijn vraag. Taylor barstte spontaan in lachen uit. “Ik en wiskunde? Dat is net zoiets als…” “Rolstoelen en New York.” Vulde Félicia aan. “Exact”. Zei Taylor geleerd, terwijl hij deed alsof hij een denkbeeldige bril op zijn neus rechtzette. Hij praatte verder op wiskundige wijze: “Dus als je nu de wortel van Froxy tot de macht drie doet, dan krijg je…” Taylor telde zogenaamd op zijn vingers. “Driekwart pizza salami plus een halve milkshake.” Félicia kreeg de slappe lach. Taylor zette een kwaad gezicht op. “Huphup, kindertjes, de lunchroom binnen! Die pizza’s wachten heus niet op jullie!” Je trok een pruillipje. “Ik wil helemaal geen pizza.” Je keek Félicia aan, die naar je knipoogde. “Maar als je toch zo aandringt, doe me er dan maar een stuk of vijf!” Taylor hield op met wiskundeleraartje spelen en duwde je rolstoel de drempel over. “Daar is nog een plekje vrij!” Riep Félicia, wijzend naar een tafeltje in de hoek van de Froxy.

Reageer (4)

  • Cleverness

    mijn eerste reactie bij jou geweldige verhaal !!!
    even lekker ergens in het midden,

    xxx (flower)

    1 decennium geleden
  • DUNBAR9

    Verder !!!!!

    1 decennium geleden
  • Uley

    Whahaah
    Taylor en wiskunde leraar XD

    Ik vind dat jij heel goed plaatjes kan uitknippen :D
    Ghehe
    Ik kan dat namelijk niet ^^
    EN ik vond onze planeten ook echt wel coowl..
    :D
    JEEJ ^^

    1 decennium geleden
  • Suspender

    verdeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen