19. Froxy

Snel sleepte je Félicia weer mee naar de kamer. Je gunde haar een veelbetekende blik en jullie gingen naast Taylor zitten, die net zijn mobieltje wegstopte. Jullie hadden hem natuurlijk best lang laten wachten. “En?” Vroeg hij lief. “Alles weer oké?” Félicia en jij lachten. “Ziet het eruit alsof we gevochten hebben?” Zei ze. Taylor glimlachte. “Ach, je weet maar nooit met meiden… Het ene moment zijn ze heel lief, het andere moment vliegen ze elkaar in de haren.” Hij staarde even voor zich uit, maar herstelde zich: “Zo, wat zullen we eens doen vandaag?” Daar had je eigenlijk nog helemaal niet over nagedacht. “In ieder geval niet shoppen.” Zei Félicia. “Daar komen punt één alleen maar ongelukken van en punt twee: jij komt daar niet eens door met die rolstoel van je.” Ze keek jou aan. “Ha-ha.” Zei je zuur. “Hoe laat is het nu eigenlijk?” Taylor wierp een blik op zijn telefoon. “Eén uur geweest.” Eén uur? Je had het gevoel dat deze dag al eeuwen duurde! Félicia had al een ideetje. “Nou, handig. Het is namelijk lunchtijd!” Je gezicht klaarde op en je deed een wenkbrauwwiebel naar Félies. “En weetje wat dat betekent?” Taylor keek je vragend aan. “FROXY!” Riepen Félicia en jij in koor. Taylor trok een wenkbrauw op. “Froxy?” Vroeg hij. Je zette een zogenaamd verbaasd gezicht op. “Je kent Froxy toch wel?” Je wierp een samenzweerderige blik naar Félicia. Die had je meteen door en speelde mee. “Oh. My. God.” Zei ze op zo’n zelfde toon. “En dat noemt zichzelf een ster, pff.” Ze rolde met haar ogen. “Ik dacht dat 'celebrities' altijd zo op de hoogte waren van de trends van nu?” Taylor zag nu ook dat jullie een stukje in scène hadden gezet. “Haha!” Lachte hij. “Maar serieus, ik ken dat echt niet. Vertel?” Nu liet Félicia jou weer aan het woord. “Froxy is de meest gave lunchroom in heel New York!” Félicia knikte bevestigend. “En omstreken...” Voegde ze er lachend aan toe. “Prima.” Zei Taylor. “Kom maar op met die gave lunchroom van jullie dan!”