Na een tijdje keek ik de kamer rond. Hij was klein en er stond een bed in. Verder ook nog een kast en wat andere dingen. Het leek me een slaapkamer, maar ik had geen idee van wie die was. Kloppen op de deur lieten me verrast opkijken. ‘Aiyana? mag ik binnenkomen?’ Hoorde ik Andy zacht vragen. Ik zweeg en liep naar het bed. Daar lief ik me opvallen en huilde verder. ‘Shht…’ Ik had Andy niet eens horen binnenkomen, maar het gaf me een fijn gevoel dat hij er was. Andy sloeg zijn armen om mijn hoofd, maar ik schudde alles van me af. Ik wilde hem niet in mijn buurt. Ik was te bang dat Ashar hem zou grijpen. Hem af zou slachtten alleen maar, omdat ik hem graag in mijn buurt had. ‘Aiyana?’ fluisterde Andy en ik hoorde dat hij gekwetst was. Ik keek nog steeds niet op. Hoeveel pijn het me ook deed. Ik wilde hem niet kwetsen. Mijn hart deed pijn met elke slag die het gaf. Ik was echt verliefd op hem. Als ik hem niet los kon laten, zou het voor ons beiden verkeerd aflopen. Andy had genoeg van mijn zwijgen en draaide me op mijn rug. ‘Aiyana… Zeg alsjeblieft iets…’ Fluisterde Andy en ik zag zijn ogen vochtig worden. Hij draaide zich af en kneep in zijn neusbrug. De pijn in mijn hart zwol aan. Ik hield het niet meer. Ik kwam overeind en omhelsde hem. ‘Het spijt me…’ fluisterde ik. ‘Ik had hier nooit moeten komen. Ik had bij Ashar moeten blijven. Ik had gewoon nooit geboren moeten worden.’ Andy schudde zijn hoofd terwijl ik sprak. ‘Waar heb je het toch over? Je bent hier nu, en daar kun je niets meer aan veranderen. Moet je er dan niet het beste van maken?’ Ik schudde mijn hoofd en liet hem los. ‘Nee, ik moet jullie verlaten en doen wat ik had moeten doen.’ Andy schrok ervan en klemde me vast. ‘Nee, je blijft hier.’ Siste hij, hij duldde duidelijk geen tegenspraak. Ik schrok van zijn stem en deinsde wat achteruit. Dat ging alleen niet, want hij hield me veel te stevig vast. ‘Je blijft hier.’herhaalde hij weer. Zachter dit keer. Hij keek me weer aan en kuste me op mijn lippen. Gelijk schoot er een rilling door mijn lichaam. Zachtjes zoog ik aan zijn lippiercing en ik hoorde een gesmoord kreuntje. Geschrokken keek ik hem aan maar hij leek te genieten. Lachend haalde hij zijn lippen van de mijne en streek over mijn wang. ‘Je leert het al.’ Grijnsde hij. Ik keek hem verward aan, maar hij zei niets. Hij kuste me nog eens en rolde bovenop me. Ik probeerde zo goed mogelijk terug te zoenen, en het lukte me aardig. Ik werd echter afgeleid door Andy’s handen die over mijn lichaam streken en me helemaal warm maakten van binnen. Hij liet mijn lippen los en zoog zacht aan mijn nek. Ik kon een kreuntje niet meer binnenhouden en snapte dat dit hetzelfde was, wat ik Yu een paar dagen daarvoor had zien doen. Hun manier van voortplanten maakte me licht in mijn hoofd, zo lekker was het. Het was niet zo ruig en pijnlijk zoals het bij ons altijd leek. Veel zachter, en liefdevoller. Langzaam liet hij mijn nek los en keek me aan. Zijn ogen stonden vol emoties die ik niet begreep. Ik wilde niet verdrinken in de ogen van de jongen die ik misschien zou moeten verlaten, maar ik begreep ook dat ik te laat was. Ik was al verloren. Ik was verliefd, tot over mijn oren. Mijn armen gleden om zijn hoofd en ik trok hem tegen mijn aan. Ik kon het niet meer aan om in zijn ogen te kijken. Hij schudde mijn armen van zich af en trok me tegen hem aan. `Je blijft hier bij mij, waag het niet om weg te gaan. ´ Ik keek hem aan. Andy trok de dekens over ons heen en kuste me op mijn haar. Zijn adem streek warm over mijn huid en ik huiverde. Mijn hart klopte hevig in mijn borst en ik keek Andy verbaasd aan. Andy begreep het niet. Aarzelend pakte ik zijn hand en speelde wat met zijn zachte vingers. De jongen lachte en trok zijn hand terug. Daar schrok ik van. Langzaam tilde Andy mijn hand op en kuste mijn vingers. Zijn warme adem streelde mijn huid en ik trok snel mijn hand weg. Andy grinnikte. ´Zullen we maar weer naar beneden gaan?´ Ik keek op. En knikte toen. Voorzichtig pakte Andy mijn hand vast en trok me overeind. Ik volgde hem naar beneden. Mijn hoofd vol met verwarrende dingen. Mijn hoofd vol, vol met Andy.

Reageer (3)

  • Vanamo

    OOOOHHH wat zielig en wt moet het verwarrend zijn voor haar dat ze ze het niet weten en zij zoveel ellende mee maakt echt erg heel erg erg wanneer krijgen ze het nu eindelijk te weten ze moeten het echt weten echt waar en heel erg snel eigenlijk ook nog maar goed ik wacht in spanning af wat er zal gaan gebeuren

    (flower)

    XXXX(K) Peace

    1 decennium geleden
  • Kyuhyun

    Helemaal eens met CRAYONS!

    1 decennium geleden
  • Vargas

    Ik had echt gehoopt dat ze verder gingen dan dat.
    Maar helaas.(nerd)
    Andy is lieeef ^^
    Snel verder !!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen