¤When dreams meet eachother ¤ °#19°

b] Yara pov[/b
Met een enorme glimlach om mijn mond sta ik in de keuken. Ik kan me niet voorstellen dat deze dag zó slecht begon. Vanmiddag… Ik krijg weer de kriebels als ik eraan terugdenk.
Tom was het liefst nog even bij me gebleven maar natuurlijk was daar Gustav en die moest het weer verpesten door te zeggen dat ze verder gingen. Tot overmaat van ramp belde toen ook nog de kunstacedemie. Normaal zou ik een gat in de lucht springen maar dat was nu een stukje minder. Ze vroegen namelijk of ik direct kon komen en mijn portfolio mee kon nemen. Nou, dat heb ik gedaan. En volgende week krijg ik bericht of ik wel of niet aangenomen ben. Ik ben daar toch wel heel erg zenuwachtig voor. Wat als ik niet aangenomen wordt? Dan weet ik dus echt niet wat ik moet doen. Maar goed, het punt is dus dat de jongens al weg waren toen ik thuis kwam. Ik heb niet eens de kans gehad om Tom gedag te zeggen. ): Maar gelukkig heeft men pen en papier uitgevonden want toen ik mijn slaapkamer instapte, vond ik een briefje wat hij waarschijnlijk onder de deur heen heeft geschoven.
Ik pak het briefje weer uit mijn broekzak: Geen zorgen. Ik ben er morgen ook nog. En overmorgen. En overovermorgen. En overoverovermorgen. Ik ben er gewoon altijd. <3
Vlindertjes vullen mijn buik opnieuw en glimlachend stop ik het briefje weer in mijn broekzak. Heilig briefje. :’)
Ik roer verder in de bak en giet dat het beslag in de kom. Ik ga vandaag lekker makkelijk doen: papa is weg en zei dat ik zelf maar voor wat eten moest zorgen. Dus ik maak heerlijke spek pannenkoeken voor mezelf. :’D
Zoals altijd strooi ik er veel te veel poedersuiker op maar who cares. Ik start de laptop op en installeer mezelf met een bord vol pannenkoeken achter de laptop. Ik scroll door mijn MSN-lijst heen en ik vlieg overeind als ik zie dat Jenny online is. Ik heb dat kind zoveel te vertellen.
Yara zegt:
Jennnyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy.
Jenny zegt:
Yaraaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.!
Yara zegt:
Kind, wat ben ik blij om jou te spreken! Ik heb echt teveel te vertellen. Maar jij mag eerst. :’D
Jenny zegt:
. Teveel te vertellen? Bedoel je over mister T?
Ik schiet in de lach. Mister T… Zo gaat Jenny Tom zijn hele leven noemen, dat voel ik gewoon.
Yara zegt:
Misschien. Maar ik zei dat jij eerst was.
Jenny zegt:
Oh. Yaar! Kreng! Zeg nou!
Yara zegt:
Jij eerst.
Jenny zegt:
Nouzeg. Vooruit… Het is echt super hier! Heeeeeeeeeeeeeerlijk weer, het is echt ongezond! Ik slaap echt tot minstens 1 uur, dan ga ik even eten en de rest van de dag lig ik hier op het strand te luieren. En ’s avonds uit! Het uitgaan hier is echt geweldig, Yaar. Je moet een keer met me naar Turkije. Dan gaan we samen uit!
Yara zegt:
Oeee, klinkt hoopvol. ^-^ En de boys?
Ik ben benieuwd wat ze hierop antwoord. Ik weet allang op wie Jenny een oogje heeft. En dat diegene ook een oogje op haar heeft. Ze hebben het alleen zelf niet door.
Jenny zegt:
Oh…Tjha, kunnen er mee door.
Yara zegt:
Waaaaaaaaaaaaaaaant? Er zijn leukere?
Stilte.
Yara zegt:
Jennyyyyyyyyyyy.!! Wat moet jij mij vertellen?
Jenny zegt:
Ja dáág! Niks! Jij moet MIJ wat vertellen, remember?
Yara zegt:
Uhu.:’)
Jenny zegt:
VERTEEEEEEEEEL. Ik word gek hier.
Ik schiet in de lach. Ik zie helemaal voor me hoe Jenny nu op haar stoel heen en weer zit te wippen.
Yara zegt:
Oké lieverd, hou je vast, oké? Zit je goed?
Jenny zegt:
JAHAAA.
Yara zegt:
Toen jullie vertrokken, twee dagen terug, vroeg Tom of ik zin had om met hem en de rest uit te gaan. Like doaah, dat zag ik wel zitten. En toen hebben we samen gedanst… En ik was eventjes in de hemel!
Jenny zegt:
Whaaaaa, serieus? Omijngod. Dat is zo vet! Ik zei het je toch! Ik zei toch dat Mr. T ook verliefd op jou was!
Ik lach als ik ‘Mr. T’ lees.
Yara zegt:
Ja ja ja, je had gelijk.
Jenny zegt:
En????????????????????????????????????????
Yara zegt:
Ehm, nou gisteren…zijn we weer uitgeweest. Alleen toen stond hij ineens met een ander meisje te dansen. Zoals hij ook met mij danste.
Er valt een lange stilte aan Jenny’s kant en ik besluit dat ik maar meteen het hele verhaal kan vertellen voor Jenny terugvliegt om Tom te vermoorden.
Yara zegt:
Maaaarr! Ik voelde me daar dus enorm klote door. Dus ik ging naar Bill en Toms flat waar ik zou blijven slapen. Ik was nog geen uur daar toen Tom ook ineens thuis kwam. Hij zag eruit, Jen. Helemaal onder het bloed. Ik schrok me echt kapot. Blijkt dat een stelletje mongolen hem in elkaar hebben geslagen. Hij zit nu nog onder de blauwe plekken en hij loopt mank. Arme schat. ): Maar goed. Ik heb hem gisterenavond meteen vertelt dat ik hem leuk vindt en dat ik enorm baalde van wat er gebeurd is. (Dat meisje.) Nou, en nu blijkt dat meisje gewoon een goede vriendin te zijn die hun tour verzorgt! En zei hij ook ineens dat hij mij leuk vindt! En vandaag had ik een beetje een spontane actie…
Jenny zegt:
…?
Yara zegt:
Ik was in de tuin en hij kwam naar me toe gelopen en toen heb ik hem gezoend.
Jenny zegt
!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jij hebt HEM gezoend? Niet andersom?
Yara zegt:
Nop.
Jenny zegt:
Wow…
Yara zegt:
Whahaha. Nougoed. Het punt is dus ook dat ik hem daarna niet meer gezien heb. Gustav haalde hem weg en ik moest naar de academie. Volgende week hoor ik trouwens of ik aangenomen ben.
Jenny zegt:
Oeh, spannende week!
Yara zegt:
Uhuuuu..
Jenny zegt:
Maar… Tom is dus in elkaar geslagen?! En hij vind je leuk?! En jullie hebben gezoend?!
Yara zegt:
Ja, kort samengevat.:’)
Jenny zegt:
WAAROM HEB JE ME NIET METEEN GEBELD! YARA! DAT HAD JE BELOOFD! NU KRIJG IK ALLES IN EEN KEER OP MIJN DAK!
Yara zegt:
Sorry.
Jenny zegt:
Hmpf.
Yara zegt:
Aaaah, Jen! Het spijt me echt. Maar ik had er gewoon niet meer aan gedacht en eigenlijk had ik er ook niet echt tijd voor…
Jenny zegt:
Jajaja, het is je al vergeven. Ik ben echt zo blij voor je!!
Yara zegt:
Ik oooooooooook. :’D
Jenny zegt:
En nu?
Yara zegt:
Geen idee… Hij heeft me wel een superlief briefje geschreven!
Jenny zegt:
Oeh, wat stond erin?
Yara zegt:
‘Geen zorgen. Ik ben er morgen ook nog. En overmorgen. En overovermorgen. En overoverovermorgen. Ik ben er gewoon altijd.’ Lief hè?
Jenny zegt:
Aaaaaaaaaah!! Dat is zoooo schattig!
Yara zegt:
Ja! Oh god, Jen. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest…
Jenny zegt:
Weten Florian en Kay het al?
Yara zegt:
Ehm. Nein.
Jenny zegt:
Mail ze dan!
Yara zegt:
Ja mam. Nee, dat was ik ook al wel van plan.
Jenny zegt:
Goood. Oh, ik moet ervandoor meisje. Het strand wacht!
Yara zegt:
Okeee! Veel plezier nog, lieverd. <3 Byeee.
Jenny zegt:
Ciaooo!
Glimlachend sluit ik MSN af en stuur dan een mail naar Florian en Kay waarin ik ze alles vertel. Ik ben zo benieuwd hoe de tweeling hierop gaat reageren…
Dan sluit ik mijn laptop af en loop met mijn bord pannenkoeken naar buiten. Ik gris snel mijn zonnebril van de salontafel af en laat me dan in een van onze heerlijke tuinstoelen ploffen. De zon zakt onder maar geeft nog genoeg warmte af. Misschien dat ik zo even een duik in het zwembad neem.
Ik lig net heerlijk te relaxen als de bel gaat. Verbaasd kijk ik op mijn horloge: vier over zeven. Pap is het niet, die heeft een sleutel. En de jongens ook. Ik loop naar de voordeur toe en trek hem open.
‘JAI!’ roep ik uit als ik mijn broer zie staan en ik vlieg hem om zijn hals.
Jai begint te lachen. ‘Hey zusje!’
Stralend kijk ik hem aan. ‘Wauw, jou had ik niet verwacht. Kom!’
Ik pak zijn hand, gooi de deur dicht en trek hem achter me aan naar de tuin.
‘Ehm. Yaar? Ik lust wel wat te drinken?’
Ik schiet in de lach. ‘Woeps. Wat wil je hebben?’
‘Doe maar een biertje.’
Natuurlijk.
Ik laat Jai achter in de tuin en pak een biertje voor hem uit de koelkast. Ik zet het voor zijn neus neer en kijk hem dan grijnzend aan. ‘Wat brengt jou hier?’
Jai haalt zijn schouders op. ‘Ach gewoon. Ik had het wat rustiger op mijn werk dus ik dacht dat het wel weer eens tijd werd om jullie te bezoeken.’
Lachend geef ik hem een stomp. ‘Het werd zeker tijd. Het is zowat twee maanden geleden man!’
Jai trekt een pruillipje. ‘Sorry!’
Grinnikend schud ik mijn hoofd. Ik kan nooit boos zijn op Jai. Hij is de grote broer die ieder meisje zich wenst: hij beschermt je maar je kunt ook heerlijk met hem kloten. Je kunt serieus met hem praten maar ook de meest nutteloze gesprekken hebben. Hij is de allerbeste vriend die iemand maar kan hebben.
‘En hoe is het hier? Gaat alles goed met de opname van ehm… Tokio Hotel.’ Jai trekt er een raar gezicht bij.
Normaal zou ik dat niet erg gevonden hebben, maar nu schiet ik in de verdediging. ‘Zeg, je hoeft niet zo’n rare kop te trekken hoor! Die band is hartstikke goed. En ja, met de cd gaat alles goed. Over drie, vier maanden hopen ze hem voor een groot gedeelte klaar te hebben.’
Jai trekt zijn wenkbrauw op. ‘Nou zeg, je hoeft niet zo in de verdediging te schieten!’
Hij kijkt me met een onderzoekende blik aan en ik voel mijn wangen rood worden. ‘Ik ehm… Ga me even omkleden. Ik was van plan om een duik te nemen.’
En zonder zijn antwoord af te wachten, race ik naar boven. Echt vreemd. Jai is dan wel mijn beste vriend maar hem vertellen dat ik verliefd ben op Tom en Tom op mij vind ik dan weer een beetje vreemd. Komt toch omdat hij mijn broer is.
Als ik weer in de tuin sta, zie ik tot mijn verbazing Jai in zijn zwembroek staan.
‘Ehm?’
Jai begint te lachen. ‘Tjha, die heb ik hier altijd nog liggen. En jongens kleden nog steeds sneller om dan meisjes!’
‘Nouja zeg! Maar ze liggen niet eerder in het zwembad!’
En ik trek een sprintje. Natuurlijk zet Jai de achtervolging in maar ik win. Ik plons in het zwembad en moet opzij springen om niet mijn broer bovenop me te krijgen. Lachend beginnen we te zwemmen. Als we een paar baantjes getrokken hebben, hijsen we onszelf op de rand. De warme avondlucht slaat zich als een handdoek om ons heen.
‘Zeg, Yaar. Nu moet je me toch eens vertellen waarom je zo in de verdediging schoot.’
Jais grijns sla ik met liefde van zijn gezicht.
‘Gewoon,’ mompel ik.
Jai begint te lachen. ‘Oké, wie is het? Degene met het zwarte haar, de dreads, de bruine of de blonde?’
‘Degene met de dreads,’ grijns ik.
Jai begint te lachen. ‘Ja, dat vind ik wel jouw type.’
Grijnzend geef ik hem een stomp. ‘Oh, toch wel? Dus hij is goedgekeurd?’
Jai haalt zijn schouders op. ‘Dat ligt helemaal aan hem. Als hij ook maar aan je denkt als speeltje, doe ik hem wat.’
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahw. Oké, nu vind ik Jai toch wel weer heel lief.
‘Je weet dat ik niet van dat soort jongens houdt.’
Jai glimlacht. ‘Weet ik ook.’
Hij slaat zijn arm om mijn schouders en ik leun tegen hem aan. ‘Ik ben blij dat je gekomen bent, Jai.’
‘Ik ook.’
Ik kijk hem aan. ‘Ik moet je gewoon veel vaker op komen zoeken. Ben je dit weekend thuis?’
‘Ehm, alleen in de avond. Hoezo?’
Ik grijns. ‘Je zusje komt logeren.’
Jai schiet in de lach. ‘O… Dan ga ik mijn flat maar eens opruimen.’
‘Oh alsjeblieft zeg, graag!’
‘Dank je.’
Lachend geef ik Jai een knuffel. ‘Nee hoor. Laat je flat maar zoals ie is. Dan ruim ik hem wel op. Jij werkt al hard zat.’
‘Oh, heerlijk dat éindelijk iemand het merkt!’
Lachend geef ik hem een stomp. ‘Sukkel… Nog een baantje?’
En ik ben het water alweer ingesprongen. Ook nu zet Jai de achtervolging weer in…