¤When dreams meet eachother ¤ °#15°

b] Yara pov[/b
I'm outta my mind running around with you. Searching your eyes for an answer of something true, But when I turn back around to go get you, you've gone and run away. I'd kiss you goodbye if I thought it would make you stay.
Met een grom weet ik mijn hand op te tillen en ik neem mijn mobiel op. ‘Wat?’ zeg ik met een snauw.
‘Lynn, ga me niet zeggen dat je nog in bed ligt?!’
‘Eh. Jawel?’
‘LYNN! IK VERTREK OVER EEN HALF UUR!’
Meteen schiet in overeind. ’‘Jen? Oh shit! Ik heb me verslapen! Ik kom er nu meteen aan!’
Zonder verder nog iets te zeggen hang ik op en spring mijn bed uit. Shitshitshit. Ik ben dus helemaal vergeten om mijn wekker te zetten. Ik kijk op de klok: half acht. Damn, dit is echt niet goed voor me! Gisterochtend was ik er al om half vijf uit en nu weer half acht. En dan ben ik nog uit geweest ook!
Er verschijnt een glimlach om mijn mond als ik denk aan afgelopen avond/nacht. Ik zoek het smsje van Tom weer op om te kijken of ik echt niet gedroomd heb. Het kriebelige gevoel in mijn buik wordt alleen maar groter als ik zie dat ik het smsje echt heb ontvangen.
Dan schud ik even met mijn hoofd: wake up Yara. Jenny wacht op je!
Ik doe mijn haren maar even in een staart en race dan naar beneden. Op de keukentafel ligt een briefje: ‘Ik ben in de studio met de band. Wens Jenny veel plezier van me en dan zie ik je straks wel. Liefs, papa.’
Glimlachend leg ik het briefje terug en smeer een boterham voor mezelf. In no time heb ik hem naar binnen gepropt en loop dan weer terug naar boven om mijn tanden te poetsen en wat make up aan te brengen. Zo, nu ben ik klaar! Ik doe de achterdeur op slot en haast me dan richting Jenny’s huis. Haar moeder doet open.
‘Hey Lynn! Jenny is boven haar laatste spullen aan het inpakken.’
‘Oké!’ grijns is.
Ik race naar boven waar Jenny net haar koffer dicht doet.
‘Hey!’ zegt ze als ik binnenkom.
‘Hey!’
Jenny werpt een blik op de klok en grijnst. ‘Zo, een recordtijd.’
Ik begin te lachen. ‘Ja, ik heb me heel erg gehaast.’
Ik plof neer op haar bed en zucht diep. ‘En nu ben ik echt moe.’
Jenny’s ogen beginnen te twinkelen.
‘Wat?’ vraag ik achterdochtig.
‘Nou, Tom en jij hadden het wel heel gezellig gisteren!’
Meteen stijgt het bloed naar mijn wangen en Jenny begint te gillen. ‘Vertel!’
Ik schiet in de lach. ‘Jezus, Jen. Er is niks gebeurd. We hebben gedanst maar daar stond je zelf bij.’
‘En toen hij met je naar binnen liep?’
‘Alleen een kus op de wang.’
‘Oh…’
‘Maar hij heeft wel gesmst!’
‘Oh!’ Jenny is meteen enthousiast. ‘Laat lezen!’
Grijnzend laat ik haar het smsje lezen en ze zucht diep. ‘Die jongen is verliefd.’
Ik trek mijn wenkbrauw op. ‘Dat zeg je alleen maar om mij een goed gevoel te geven.’
Jenny kijkt me droog aan. ‘Zo’n slechte vriendin ben ik écht niet.’
Ik begint te lachen. ‘Dat is waar.’
‘Jenny! Lynn! Komen jullie?’ roept haar moeder dan van beneden.
Jenny’s ogen beginnen te twinkelen. ‘Ik ga op vakantie!!’

Twee uur later staan we op het vliegveld elkaar te omhelzen. ‘Pas je goed op jezelf?’
‘Natuurlijk! Jij ook?’
‘Ik wel hoor.’
Jenny glimlacht. ‘En je belt me als er vorderingen zijn, oké?’
Ik schiet in de lach. ‘Je bent de eerste die het hoort.’
Jenny geeft me weer een knuffel. ‘Tot over een weekje dan maar.’
Ik knik. ‘Tot over een week…’ Ik druk een kus op haar wang en dan voegt ze zich bij haar ouders.
Ik zelf loop het terras op vanwaar ik het vliegtuig straks op kan zien stijgen. Ik zit al een tijdje te wachten als mijn mobiel afgaat. Mijn hart maakt een sprongetje als ik zie dat Tom belt. Ik neem op maar moet mezelf echt in bedwang houden om niet héél vrolijk te klinken.
‘Hey!’
‘Hey, met Tom.’
Nee, echt.
‘Hoe is het?’
‘Oh goed hoor. Moe.’
Ik hoor Tom grinniken. ‘Ja, ik ook. Maar het werk moet gebeuren hè. Waar ben je nu trouwens? Ik hoor allemaal rare geluiden…’
‘Ik sta op het vliegveld en wacht tot Jenny’s vliegtuig opstijgt.’
‘Oh ja, die ging vandaag op vakantie…’
‘Jup.’
]Het blijft een tijdje stil.
‘Maar dat was denk ik niet waarom je belde?’
‘Ehm. Nee. Ik vroeg me af of je zin hebt om vanavond weer met ons uit te gaan?’
Joaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah.
‘Ehm. Ja, lijkt me leuk,’ zeg ik beheerst.
‘Oké, leuk! Maar we gaan weer naar Berlijn en je vader heeft liever dat je bij mij en Bill blijft slapen. Hij kreeg een hartaanval toen we hem vertelde dat we een taxi terug hadden genomen.’
Ik schiet in de lach. ‘Oh ja, dat was ik vergeten te vertellen. Mijn vader haat taxi’s.’
‘Nou, je had er inderdaad wel eerder mee kunnen komen. Ik dacht dat ie me ging vermoorden.’
‘Sorry,’ grinnik ik.
‘Maar vind je dat dan niet erg?’
Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.
‘Nee hoor. Moet ik nog wat spullen meenemen?’
‘Euhm, we hebben hier een logeerbed dus geen kussen of zo. Maar gewoon tandenborstel en zo zou ik wel meenemen.’
‘Oké, is goed. Oh, volgens mij vertrekt Jens vliegtuig!’ zeg ik dan als ik zie dat het vliegtuig begint te rijden.
‘Oké, dan zie ik je straks nog wel?’
De vlindertjes in mijn buik nemen de overhand. ‘Ja hoor, ik kom zo toch weer naar huis en ik denk niet dat jullie over vijf minuten het album al af hebben!’
Tom begint te lachen. ‘Dat denk ik ook niet! Tot straks dan.’
‘Tot straks!’
Ik hang op en blijf eerst heeeeel dromerig naar mijn telefoon staren. Dan kom ik weer op aarde terecht en ga voor de glazen wand staan. Jenny’s vliegtuig rijdt richting de startbaan en begint vaart te maken. Ik steek mijn hand op al weet ik toch wel dat ze me niet zal zien. Het vliegtuig begint steeds sneller te rijden en dan stijgt het uiteindelijk op. Ik moet mijn ogen dichtknijpen tegen de felle zon maar blijf het vliegtuig nakijken, net zolang tot het verdwenen is. Dan begin ik te grijnzen en pak mijn mobiel.
‘Jen! Ik ga vanavond weer met ze uit. ^-^ En ik heb nog naar je gezwaaid. Zag je me? X’
Ik verzend de sms en hoop maar dat Jenny haar mobiel aan heeft staan. En ja hoor, een paar seconden later krijg ik er al eentje terug.
‘Sjee, ik kan jou écht geen moment alleen laten hè?! Maar je vertelt me alles!! En natuurlijk heb ik je zien zwaaien. Ik heb zelfs nog terug gezwaaid! Die mensen hier zaten me heeeel raar aan te kijken. . Tot snel, lieverd! X’
Lachend stop ik mijn mobiel terug in mijn jas en loop dan terug naar mijn auto. Op weg naar huis bedenk ik me dat ik deze week zonder Jenny, Kai en Florian misschien toch nog wel ga overleven. Tenminste…Dat hoop ik. Dan besef ik me ineens dat ik Kai en Florian niet meer gebeld heb nadat ze gisteren vertrokken zijn! Ik kijk op mijn horloge: kwart voor elf geeft die aan. Ik begin even snel te rekenen: het tijdverschil met Florida is zes uur dus dan is het daar nu kwart voor vijf. Te vroeg dus om te bellen. En zelfs ik ben nu niet zo gemeen om die twee te bellen! Als die geen last hebben van een jetlag, ben ik de paashaas.
Na ongeveer twintig minuten rijden ben ik weer thuis. Ik parkeer de auto op de oprit en loop naar binnen. Meteen gooi ik de oven aan want ik heb echt een enorme honger! En iets warms gaat er nu wel in. Ik loop naar de kamer toe en pak een tijdschrift. Voordat onze oven warm is, kun je de wereld een keer rondlopen. Ik zit net lekker in een dramatisch verhaal als er iemand de woonkamer binnenkomt.
‘Aha, ik dacht al dat ik iemand hoorde!’
Ik kijk op en zie Bill in de woonkamer staan. Ik glimlach. ‘Hey! Hoor jij niet te werken, meneertje?’
Bill grijnst. ‘Plaspauze.’
Ik schiet in de lach. ‘Ja, dat is een beetje teveel informatie!’
Grijnzend haalt Bill zijn schouders op. ‘Hé! Ik hoorde dat je meegaat vanavond?’
Ik knik. ‘Jup.’
‘Oeh, cool!’
Ik begin te grinniken. ‘Heel cool.’
‘Maar we moeten nog wel voordat we gaan naar ons appartement. Om je kamer klaar te maken want volgens mij is het best een zooi.’
Ik kijk Bill droog aan. ‘Heerlijk om te weten.’
Grijnzend geeft Bill me een knipoog. ‘Nou, ik ben weer naar beneden want ze zullen me wel missen.’
Ik rol overdreven met mijn ogen. ‘Vást!’
Lachend gooit Bill een kussen naar mijn hoofd. ‘Ach, houd toch je mond jij!’
Lachend loopt hij de kamer uit en ik sta ook op. De oven zal nu toch hopelijk wel warm zijn. Terwijl ik een pizzabroodje in de oven leg, besef ik me dat Bill toch eigenlijk wel een schatje is. En ik denk zelfs dat hij Jenny leuk vindt. Zij hem wel in ieder geval. Het straalt gewoon helemaal van haar af! Dan denk ik weer aan vanavond en de kriebels slaan toe. Als het ook maar in de buurt komt van gisteren, ben ik tevreden.