TotalInLoveWithTom 123

I'm so in love. [:
b]Tamar pov[/b
Uitgeput laat ik me in Toms armen vallen. Hij begint zacht te lachen. ‘Ben je moe?’
Ik knik. ‘Behoorlijk. Ik heb geloof ik nog nooit zo’n vermoeiende week gehad.’
Tom glimlacht en drukt een kus in mijn haren. ‘We kunnen naar bed gaan?’
‘Nee joh! Ik lig net lekker.’
‘Oké,’ grinnikt Tom.
Glimlachend sluit ik mijn ogen en kruip dichter tegen hem aan. We liggen samen in de tuin van zijn ouders huis en de zon begint al onder te gaan. Ook Maxime, Bill, Simone en Gordon liggen er maar volgens mij slapen ze. Of zijn ze er in de buurt. Ikzelf ook hoor. Ik ben echt kapot na deze week! We vertrokken ’s ochtends heel vroeg met zijn allen (ik, Max, Bill, Tom, Gus en Georg) om pas heel laat thuis te komen. De week is wel omgevlogen. Niet normaal. En nu vertrekt mijn tweelingzusje morgen naar huis. Ik zucht zacht. Dat gaat nog wat worden morgenvroeg.
‘Waarom zucht je?’ vraagt Tom.
‘O, niks. Moe.’
Tom grinnikt weer. ‘Waarom kan ik dat zo goed begrijpen?’
Lachend hef ik mijn gezicht op en ik kijk naar hem. En op dat moment lijkt het wel alsof alles op zijn plek valt. Ik weet zeker dat Tom degene is met wie ik mijn hele leven samen wil blijven.
Tom glimlacht en drukt een kus op mijn mond. ‘Waar denk je aan?’
‘Oh…Dat ik toch wel heel veel van je houd.’
‘Oh, toch wel?’
Lachend geef ik hem een stomp. ‘Grappig.’ Ik leg mijn hoofd weer op zijn borst en Tom streelt zachtjes mijn arm.
Er gaan een tijdje voorbij als ik ineens iemand heel hard hoor gapen. Ik kijk op en zie Bill verontschuldigend een hand voor zijn mond slaan. Als hij ziet dat ik hem heb gehoord, wordt hij rood.
‘Woeps.’
Ik schiet in de lach. ‘Dat klonk echt of je een heel leger moest verjagen!’
Grijnzend kijkt Bill me aan. ‘Oefenen kan geen kwaad.’
Grijnzend schud ik mijn hoofd. Alsof Bill ooit een heel leger zou verjagen.
Tom kijkt me aan. ‘Doe je een beetje lief voor mijn broertje?’
‘Ja hoor,’ zeg ik meteen en ik trek mijn engelengezicht.
Dan laat ik me met een zucht weer tegen hem aan vallen. ‘Tom. Ik ben lam en niet in staat om ooit nog één stap te verzetten.’
Tom begint te lachen. ‘Ooooh, arm kindje toch!’
Kwaadaardig kijk ik hem aan. ‘Hallo! Ik ben echt kapot hoor!’
Tom drukt een kus in mijn kruin. ‘Dan hoop ik maar dat je morgen een beetje opgeknapt bent.’
‘Hoezo?’
Tom grijnst. ‘Omdat ik met je naar een appartement wil gaan kijken.’
Mijn mond valt open. ‘ECHT?!’
Tom knikt.
‘Whaaaaaaaaaaaaaaaaa!’ Ik val hem om zijn hals en begin zijn gezicht te overladen met zoenen. ‘Ik’ – zoen- ‘hou’ – zoen- ‘van’ –zoen- ‘je!’
Tom grijnst. ‘Dank je. Maar ik dacht dat je moe was?’
Ik begint te lachen. ‘Niet meer! Waarom heb je me dat niet eerder vertelt?’
‘Verrassing.’
Grijnzend geef ik hem een stomp. ‘Je weet dat ik verrassingen haat!’
‘Ja, Tom. Dus ik zou het niet al te vaak doen voordat ze weer gillend naar huis komt.’
Lachend kijk ik naar Maxime die bij ons is komen staan. ‘Ben maar niet bang. Daar is veeeeel meer voor nodig.’
Tom slaat zijn arm om me heen. ‘Precies.’
Ooooh. Ik ben verlieeeeeeeeeeeeeeeeeeefd.