Chapter 1

Elyza;
Donderdag 23 augustus:
Het was een warme zomerochtend, Maeyke lag naast me te slapen
"komen jullie? ontbijt is klaar!" riep mijn moeder.
ik kleede me aan en hoorde Maeyke wakker worden.
Ik ging naar beneden en zag de tosti's al staan "lekker" zei ik, Maeyke liep naar beneden. "ham-kaas?" vroeg ze. "alleen het beste voor mijn dochters" antwoorde mijn moeder. Maeyke en ik pakte een tosti.
"we eten hem onderweg wel op, anders komen we te laat!" "oke, tot vanimddag!" riep mijn moeder. Maeyke en ik zitten op het reservaat op school. we liepen naar school. "ik hoop dat Mark ons komt ophalen vanmiddag, ik heb geen zin om terug te lopen" klaagde Maeyke. "waarschijnlijk wel" antwoorde ik. "daarna rijd hij meteen door naar Billy" "o, oke dan is het goed" we liepen het schoolterrein op. school was saai de eerste 3 uren moesten we toetsen maken. aangezien Maeyke en ik in dezelfde klas zaten konden we samen huiswerk maken. alles was rustig tot de wiskunde les. "de zusjes Elyza en Maeyke?" vroeg de concierge. ik keek op, ik zag Maeyke het tafeltje naast me, me niet begrijpend aankijken "jullie moeten met me meelopen, jullie moeder heeft gebeld" Maeyke en ik pakte onze tassen en liepen met hem mee. we liepen naar het kantoor van de directeur. "ga zitten" zei hij vriendelijk. "wat is er aan de hand?" vroeg ik. de directeur aarzelde. "het zit zo... jullie moeder heeft gebeld" begon hij. "ja dat weten we al" onderbrak Maeyke hem. "nou...jullie vader ligt in het ziekenhuis" ik hoorde Maeyke naar adem happen. "hij...hoe? ik bedoel hoe kan dat?" vroeg ik. "nou, jullie weten dat jullie vader een weerwolf is?" "ja" zei Maeyke. "hij kwam 3 vampiers tegen en die hebben hem aangevallen, jullie broer komt jullie ophalen" zei hij. "oke, we wachten buiten wel" zei ik, ik stond op en Maeyke en ik liepen snel naar buiten. Mark stond al te wachten. "drie vampiers?" vroeg ik. "ja, ze waren aan het jagen, en verderop waren kinderen aan het spelen dus papa die verdedigde hun en de vampiers vielen hem aan" zei hij. "waar wachten we dan nog op, start de auto" riep Maeyke.
Mark starte de auto. Maeyke en ik zaten allebei achterin te huilen. "pas op!" riep Maeyke ineens. Mark week uit. ik zag nog net het doodde hert op de weg liggen, en toen werd alles zwart. het enige wat ik nog hoorde was het gevloek van Mark