5. Market
Later die dag gingen de drie dames op pad. Hun zoektocht naar linten was begonnen. Ze moesten er mooi uitzien op het bal. In het dorp was het druk. Aangezien morgenavond het bal was, moesten er veel voorbereidingen getroffen worden. Net toen de vrouwen de stoffenwinkel binnen wilden gaan, werden ze tegengehouden. “Goedenamiddag mevrouw Odema.” Jongeheer Sixton nam de hand van de moeder om een beleefde kus te geven op haar hand. Een glimlach verscheen op haar gezicht. “Waarmee kan ik u helpen, jongeheer Sixton?” Vroeg ze nadat ze voor hem door haar knieën gebogen had. Ook de twee meisjes volgen hun moeders voorbeeld. “Zou ik mejuffrouw Odema voor een minuutje mogen lenen? Mejuffrouw Myreille.” “Maar natuurlijk meneer Sixton, wij zijn alvast naar binnen.” Katherine en haar moeder bogen voor hem, zo ook wederzijds, en ze vertrokken naar binnen.
Haar moeder stond door de raam te gluren met een grote glimlach. “Moeder, laat haar toch.” Lachte Katherine. “Misschien doet hij wel een aanzoek.” Katherine schudde haar hoofd al glimlachend. Ze hoopte later niet zo nieuwsgierig te worden als haar moeder. Myreille kreeg waarschijnlijk weldra een aanzoek van hem. Myreille zelf was wat meer oppervlakkig, met de gedachte om eerst te trouwen voor een goede toekomst, om daarna te leren houden van de man. Katherine nam haar niets kwalijk. Zo dachten natuurlijk veel dames.
Achter haar sloeg de deur dicht. Haar moeder vloog meteen naar Myreille. Katherin draaide zich om. Haar moeder kon de nieuwsgierigheid niet in bedwang houden. “Wat had hij te vertellen lieverd?” “Hij wilde weten of ik ook naar het bal zou komen. Verder niets.” “Geen aanzoek?” Een beetje beteuterd schudde Myreille nee. Ze was al enkele weken aan het wachten. Als Sixton niet snel een aanzoek zou doen, zou Myreille haar geduld verliezen. Dan zou ze op zoek gaan naar een ander.
Katherine zocht tussen de verschillende stoffen enkele mooie kleuren. Tot ze enkele mooie speldjes vond. De speldjes waren versierd met witte bloemetjes. Ze zouden perfect staan bij haar wit kleedje. Ze nam er enkele en besloot dat dit genoeg was. Verder ging ze haar zus en haar moeder nog even helpen zoeken. Myreille moest en zou er prachtig uitzien om Sixton te verleiden.
Wanneer de dames hun boodschappen afgerekend hadden, gingen ze terug op weg naar huis. In de verte kwamen twee mannen aan, de heren Darcy. Katherine stootte haar zus aan, die meteen het begreep. Een glimlach stond op haar gezicht. Katherine kreeg weer enkele blosjes. Toen hun moeder door had wat de oorzaak was van hun vreemd gedrag, twijfelde ze geen seconde. Ze nam een hand van Katherine en van Myreille en trok hen mee naar de twee mannen.
Haar moeder stond door de raam te gluren met een grote glimlach. “Moeder, laat haar toch.” Lachte Katherine. “Misschien doet hij wel een aanzoek.” Katherine schudde haar hoofd al glimlachend. Ze hoopte later niet zo nieuwsgierig te worden als haar moeder. Myreille kreeg waarschijnlijk weldra een aanzoek van hem. Myreille zelf was wat meer oppervlakkig, met de gedachte om eerst te trouwen voor een goede toekomst, om daarna te leren houden van de man. Katherine nam haar niets kwalijk. Zo dachten natuurlijk veel dames.
Achter haar sloeg de deur dicht. Haar moeder vloog meteen naar Myreille. Katherin draaide zich om. Haar moeder kon de nieuwsgierigheid niet in bedwang houden. “Wat had hij te vertellen lieverd?” “Hij wilde weten of ik ook naar het bal zou komen. Verder niets.” “Geen aanzoek?” Een beetje beteuterd schudde Myreille nee. Ze was al enkele weken aan het wachten. Als Sixton niet snel een aanzoek zou doen, zou Myreille haar geduld verliezen. Dan zou ze op zoek gaan naar een ander.
Katherine zocht tussen de verschillende stoffen enkele mooie kleuren. Tot ze enkele mooie speldjes vond. De speldjes waren versierd met witte bloemetjes. Ze zouden perfect staan bij haar wit kleedje. Ze nam er enkele en besloot dat dit genoeg was. Verder ging ze haar zus en haar moeder nog even helpen zoeken. Myreille moest en zou er prachtig uitzien om Sixton te verleiden.
Wanneer de dames hun boodschappen afgerekend hadden, gingen ze terug op weg naar huis. In de verte kwamen twee mannen aan, de heren Darcy. Katherine stootte haar zus aan, die meteen het begreep. Een glimlach stond op haar gezicht. Katherine kreeg weer enkele blosjes. Toen hun moeder door had wat de oorzaak was van hun vreemd gedrag, twijfelde ze geen seconde. Ze nam een hand van Katherine en van Myreille en trok hen mee naar de twee mannen.
Er zijn nog geen reacties.