Hoofdstuk 2
Na een half uur check ik weer even hoe vaak mijn blog al gelezen is. 'Drieduizendvierhonderdachtenzestig keer' lees ik hard op. Wow, dat is echt heel veel. Ik scrol naar beneden voor de reacties. Al gauw valt me op dat de meningen erg verdeeld zijn. Er is zelfs een hele discussie begonnen erover. Ook valt het me op dat er meer mensen die zijn die het oneens zijn met me dan mensen die het eens zijn met me. Ach wat, voetbal is en blijft een makkelijke kutsport. Ik druk alles weg en meld mij aan bij MSN. Meteen beginnen allerlei mensen tegen me te praten en me te vertellen dat ze het met me eens zijn. Ik zucht en druk ze allemaal weg. Meteen zet ik mezelf op offline. Wat een stel billelikkers. Het zal me worst wezen dat ze het met me eens zijn of juist niet. Fijn voor ze. Opeens begint er iemand weer tegen me te praten. Ik weet dat je online bent, Avery. Wacht maar totdat die voetballers lezen wat je over hun gezegd hebt. Ik schiet meteen in de lach. Moet dat een dreigement voorstellen? Nou dan lezen ze het toch. Ik negeer het berichtje en druk het weer weg. Weer stuurt diezelfde persoon iets naar me. Ik ga ze ervan op de hoogte stellen. En denk maar niet dat ik bluf. Ik ken via via wel een aantal mensen. Dit keer kan ik het gewoon niet laten en stuur iets terug. Leuk voor je. Moet je nu een euro? Nog voor de persoon weer terug kan antwoorden sluit ik mijn computer af en ga op mijn bed liggen. Dan zegt iedereen het maar tegen elkaar. Dan lezen die voetballers het maar. Ze kunnen me toch niks doen. Het is en blijft mijn mening.
Neem een abo want wij waarschuwen niet en stem kudos als je dit verhaal leuk vind. ;'D
Reageer (21)
haha prachtig plaatje vooral die tekst
1 decennium geledenDie foto is ind zalig ^^ x
1 decennium geledendie foto XDXDXD ahha lag egt plat voorda teht verhaal begon en nu lig ik nóg erger plat XDXD
1 decennium geledenhahahah jullie zijn droog
die foto haha
1 decennium geledenDie fotó Ö
1 decennium geledenKrijg nu zo ongeveer nachtmerries