The Story of Moon deel 49

Moon deel 49

De zwarte stenen muur aan allebei de kanten van mij kwamen beetje bij beetje naar me toegeschoven. Recht voor me was een prachtig fel licht, te fel om in te kijken. Ik moest het licht halen, het moest. Ik rende en ik rende, maar het licht bleef fel en verweg. De panie sloeg toe. De muren raakte mijn armen bijna. Ik was uitgeput en zag dat mijn kleren waren bevlekt met bloed. Er stond een klein meisje voor me, ze sprak zacht en bang.
"Mama, red me."
Ik snikte harder, wie was dit meisje. Ik renden met al mijn kracht die nog in mijn benen zaten en met mijn arm uitgestoken naar haar toe. Het hielp niet, ze bleef te ver weg.
" Mama." gilde het meisje nu.
Ik rende en rende, het licht en het meisje bleven ver. Ik zakte door mijn kniën en sloeg mijn armen om mijn middel. De muur drukte nu al zachtjes tegen mijn armen aan. Zou ik mijn moordlustige moeder ooit nog zien? Aron, van wie ik ziels veel houd? "Nee" zei mijn gedachte hard. De woorden werden vol walging in mijn gedachte nagezegt. " Ik hou van jullie" fluisterde ik, en de muur drukte me nu hard aan beide kanten. Ik besloot zacht op mijn zij te gaan liggen.

Aron POV.

Het bloed van een grizzly beer gleed door mijn keel. De dieren de angstig vanaf een boom toekeken, vlogen abrupt weg of renden weg. Ik keek op. Waar gingen ze heen? Toen hoorde ik het. Een afgrijselijke gil, vol pijn, verdriet een verscheurend gevoel. Het klonk nog een keer, en ik had medeleiden met de gene die door een vampier gepakt zou zijn.
" Aron.." fluisterde een stem.
Ik stond nu recht overeind, en mijn haren op mijn rug ook. De stem was bekend. Moon.
Mijn hoofd was niet helder meer. Het enige waaraan ik dacht was Moon.
Ik rende met al mijn wilskracht naar haar huis.

Een scherpe geur van bloed drong mijn neus binnen. Geen lekker bloed, geen bloemetjes, het lokte me niet aan. Ik kwam de woonkamer binnen en zag de moeder van Moon wiegend op de bank zitten. " Mevrouw, wat is er aan de hand?" Ik ging naast haar zitten.
" Ik.. Ik.." ze barstte in snikken uit. " Mijn schatje.." ze schokte met haar schouders.
"Wat is er met Moon?" mijn ogen werden groot.
" Ze.. de baby.. " ze snikte met grote halen.
" Waar is ze?" schreeuwde ik nu.
"De.. keuken" snikte ze verder.
Ik rende naar de keuken, en wat ik zag. Gaf me een diepe pijn in mijn borst. De keukenvloer was besmeurd met een donker rode vloeistof. Bloed. Midden in de plas lag Moon, ze lag op haar zij. Haar haar was vies door het bloed. De plek waar haar buik zat, was donkerrood.. Ik moest mezelf vasthouden aan de deurpost. Mijn Moon.. My love...
Ik liep naar haar toe en pakte haar hand vast.
"Moon, blijf vechten voor me." ze ademde te langzaam.
Ik draaide haar om zodat ze om haar rug lag. Ik deed haar mond open, en fluisterde.
" Ik zorg dat je terugkomt " ik drukte mijn mond op de hare en probeerde zo veel mogelijk lucht erin te pompen. Ik hoorde zachtjes het gebonk van haar hart. Wat me zoals altijd, als muziek in de oren klonk. Ik kon haar niet laten sterven. Ik probeerde alles wat ik kon.. Ik zou alles doen wat ik kon.. Ookal was het ten kosten van een leven.