49-spider

"wat is er aan de hand?"vroeg ik aan het meisje die met haar hoofd naar benede zat en ze keek op "Marina oh ik ben zo blij dat je er bent"zei ze met een lach "wat is er waarom zit je hier?"vroeg ik "weet je nog dat ik zei dat ik ron leuk vond?"vroeg ze "ja dat weet ik nog hoezo?" vroeg ik toen ik naast haar ging zitten. "nou ik heb gehoord dat hij mij ook leuk vind"zei ze blij "maar waarom zit je zo bedroefd?"vroeg ik "nou omdat ik weet het eigelijk niet" zei ze en ze begon te lachen "raar kind" bracht ik uit en lachte met haar mee "jullie stelletje schorem jullie mogen hier niet zijn"zei ineens een boze stem. We keken om en zagen Vilder staan we sprongen bijde op en ik trok Laure mee langs Vilder hij kwam ons achterna gerend wat er echt niet uitzag dus lagen we helemaal in een deuk. We rende naar de leerlingenkamer en staken onze tongen uit voor we naar binnen glipte en hij knalde tegen de muur aan. We kwamen giegelend binnen en iedereen keek ons aan, ik zag iedereen zitten dus gingen we daar bij zitten ik zat lekker bij Jason op schoot en viel in slaap tot ik wakker werd van geschreeuw, het was Patty Park die een spin had gezien "mens houd je kop die beesten zijn niet eng"zei ik droog "jawel ze hebben zoveel ogen en poten en hij is echt gigantisch"zei ze hysterisch "neej joh"zei ik droog en liep op de spin af en pakte hem op "hij is vast van iemand"zei ik toen ik naar het beestje keek en zag iets aan zijn poot zitten, ik sprak een spreuk uit zodat ik het kon zien ik opende het briefje

hallo, als jullie mijn spin hebben gevonden willen jullie hem dan terug brengen.
gr. gerard van beest.

hmm mocht je wel spinnen hebben? nja zal wel. Ik stond op en keek of ik van beest zag wat niet het geval was "Jason waar is de kamer van van Beest?"vroeg ik "uhhm ik loop wel ff mee"zei hij en hij pakte mijn middel vast en leide me naar de kamer van van Beest. * klop klop* "wies daar?"schreeuwde iemand "ik heb je spin"riep ik en de deur vloog open en hij pakte hem gretig uit mijn handen en keek mij met een smile aan maar toen hij Jason zag werd hij minder blij. "dankje"zei hij nors "van Beest wies daar?"werd er vanuit de kamer geroepen "ooh gwn Dawn en Clarkson"zei hij verveeld en bij het horen van mijn naam stond hij al in de opening "doei"zei ik snel en trok Jason mee naar zijn kamer.