Hoofdstuk 8.2

Lysanne had zich voorgenomen in de daaropvolgende weken veel te studeren. Echt waar. Ze wilde dit jaar heel graag haar bachelor eindelijk een keer halen, zelfs al had ze nog steeds geen idee wat ze daarna zou doen.
      Maar ze wilde ook investeren in haar prille vriendschap met Ella, Emily en Merel. En eigenlijk ook in datgene wat er was tussen haar en Lukan. En dat viel perfect met elkaar te combineren, want die meiden waren vooral geïnteresseerd in elkaars liefdesleven. Ella had niet gelogen dat Emily daar bovenop zat: nu ze Lukan ontmoet had, deed ze haar uiterste best om zoveel mogelijk sociale gelegenheden te organiseren waar ze hem én Lysanne uitnodigde.
      En daardoor waren ze nu al twee keer in twee weken met z’n allen op stap geweest, en zouden ze vanavond cocktails drinken bij Emily haar vriend. En ook al zou Lysanne over een dikke week haar eerste tentamen hebben, ze wilde er wel bij zijn. Voor de meiden - maar ook zeker voor Lukan.
      Tijdens beide stapavonden had ze de hele avond met Lukan gedanst, geflirt en gefeest, en beide keren was ze met hem mee naar huis gegaan. Ze had zelfs de volgende ochtend gezellig met hem ontbeten en ze hadden afgesproken om een keer samen te studeren. Het was niet echt een date te noemen, maar het was ook niet géén date. Er speelde toch wel íets tussen hen - al wist Lysanne niet hoe ze het moest noemen. Het grootste verschil ten opzichte van haar iets met Olivier was in ieder geval dat hij er geen geheim van maakte.
      Ze had relatief weinig aan Olivier gedacht in de afgelopen weken. Ze was hem heus niet helemaal vergeten - dat was onmogelijk, als je jaren geobsedeerd was geweest door een jongen - maar ze had er simpelweg niet zoveel tijd voor. In de uurtjes die ze niet met colleges, gezelligheid, uitbrakken en sporten doorbracht, probeerde ze toch nog wat te studeren. Dat waren wel de momenten dat haar gedachten af en toe naar hem afdwaalden - en ook naar zijn vage gedrag. Ze wilde het zich niet aantrekken, maar ze vroeg zich toch regelmatig af wat er met hem aan de hand was. Ook al wilde ze dat liever niet, want ze had niks meer van hem gehoord. Zelf had ze ook geen contact gezocht, maar ja. Zij kon zich nu ook focussen op Lukan.
      Misschien had Olivier ook wel zo iemand in zijn leven - fucking Ilse, bijvoorbeeld. Die gedachte deed haar meer dan ze zou willen.
      Ze had net twee uur lopen blokken voor het vak Belastingsrecht, en haar hoofd leek nu verdoofd. Wát een taaie stof - maar wel heel veel. Misschien had ze toch eerder moeten beginnen, want ze was nog helemaal niet ver en het voelde nu al alsof ze zou sterven van verveling.
      Ze had gehoopt veel verder te komen. Maar ze kon lezen wat ze wilde - er kwam helemaal niks meer bij haar binnen.
      Hoewel ze normaliter eigenlijk altijd ‘s ochtends naar de sportschool ging om haar dag fris te beginnen (en omdat het dan ook gewoon een stuk minder druk was), voelde ze een nu een enorme drang om in beweging te komen. Even haar stijve lijf los te maken. Daarnaast voelde ze zich altijd slanker als ze gesport had, en dan kon ze vanavond naar de cocktailavond mooi haar donkerblauwe jurkje met glitters aandoen. Het was misschien wat te koud voor deze tijd van het jaar, maar ze voelde zich er sexy in - en Lukan kwam ook, dus dat was ook heel wat waard.
      Ze schraapte haar sportkleding bij elkaar, stopte het in een tas, trok haar schoenen en jas aan en liep naar buiten. Hoewel ze ‘s ochtends altijd op de fiets ging omdat dat efficiënter was, besloot ze nu te wandelen om haar hoofd alvast een beetje leeg te maken. Als ze een beetje doorliep, was ze er binnen het kwartier.
      Ze had toentertijd gekozen voor deze sportschool omdat hij rustig was en dichtbij - dat had ze tenminste tegen Floor gezegd toen ze haar keuze had gemaakt. Maar in werkelijkheid had ze pas voor deze gekozen toen ze erachter kwam dat Olivier hier ook naartoe ging.
      Niet dat ze hem vaak was tegengekomen. Dat was maar heel uitzonderlijk geweest, maar hij trainde altijd op willekeurige tijden en zij wist niet wanneer dat was. Alsnog was het een goede keuze, want hoewel het niet de goedkoopste sportschool was, was hij wel rustig, met goede apparatuur en leuk personeel.
      Ze deed haar draadloze oordopjes in haar oren en zette haar standaard fitness-playlist aan. Na een warming-up op de lopende band liep ze naar de gewichten toe. Ze besloot om vandaag haar bovenlichaam voornamelijk te trainen. Mocht de avond dan uit de hand lopen, dan had ze nog genoeg kracht in haar benen om vanavond lekker te dansen.
      Na wat oefeningen voor haar biceps pakte ze een setje lichtere gewichten op om haar schouders ook te trainen. Het was een technische oefening, dus concentreerde ze zich op haar houding. Bij elke beweging van haar arm omhoog voelde ze het ietsje meer branden in haar schouders.
      Zeven, acht, negen…
      Bij de tiende keer omhoog voelde ze plotseling een hand op haar schouder. Ze keek geschrokken op en keek via de spiegel recht in de donkerbruine ogen van de jongen waarvan ze zo hard haar best deed niet aan hem te denken.
      Maar dat moment werd direct doorbroken toen er een verschrikkelijke pijn door haar linkervoet schoot. Door de schrik was één van haar gewichten uit haar hand geglipt, en die was op haar wreef geland.