001 Barsten
Note~ Dit vind plaats ná Youko Kurama was weggevlucht van Yomi, en in de tijd dat de mensen en demonen wereld nog verbonden waren met elkaar.
Een hevige sneeuwstorm sierde de zwarte lucht met prachtig witte sneeuwvlokken.
Diezelfde sneeuwvlokken gepaard met een gierende wind terroriseerden de bewoners wiens woonplaats bevond in een ashram, hoog in de bergen.
In harmonie leefde allerlei verschillende wezens samen.
Groot, klein, mens, dier, yokai.
En allen zochten zij naar warmte, en een schuilplek in de heilige ashram.
De kleine wezens die nog in de buitenlucht waren, werden omgeblazen door de wind.
Bijna verdrinkend in een bed van sneeuw, zagen ze iets waardoor hun angst voor de sneeuwstorm niks meer voorstelde.
Vanuit de lucht zagen ze een gedaante flitsen, heen en en weer.
Het ging staan boven op de barriere wat als doel had om de bergen en zijn bewoners te beschermen tegen kwaadwilligen.
Scherp gele ogen vanuit de lucht, vlak boven hen doorboorden de kleine wezens met paniek.
Nooit hadden zij gedacht dat ze zich weer als een prooi zouden te voelen, klaar om op gegeten te worden.
Het was duidelijk dat de mysterieuze gedaante probeerden binnen te komen en sloeg een aantal keren woest met zijn scherpe klauwen in de barriere, wat al snel voor barstjes zorgden die als maar beter met het blote oog te zien werden.
Op het moment dat de gedaante zijn puntige glanzende tanden ontblootte, stonden de kleintjes met al hun macht op, rennend naar de ingang van hun huis met hun hart kloppend in een keel.
*KRAK!!*
Het geluid van gebroken glas echode(n) in de oren van alle bewoners.
De barriere was nu echt stuk, niemand was meer veilig tegen de kwaadaardige schepsels van buiten af.
Verstopt in de ashram, klonken de voetstappen van de indringer zo luid als het gebonk van ieder's hart.
De krakkemikkige deur werd open geblazen door de wind, en stootte enkele keren tegen de muur van het gebouw.
De deur kraakte, en in de verte konden de inwoners dezelfde gele ogen naar hun zien staren.
Noch de sneeuw noch de wind hadden enig effect op de indringer, wie stevig leek stil te staan, naar binnen glurend.
Tranen rolde van enkele wangetjes.
Het is gedaan met ons.
Er zijn nog geen reacties.