Elliot Finnigan

Zover mogelijk draaide Cas zich om naar Elliott, die hem voortduwde. Die voelde de bui al hangen. Hij had iets verkeerd gezegd, net nu hij en Cas wat beter overeen kwamen, en nu waren ze wellicht terug bij af.

“Hoe denk je dat onderzoek anders plaatsvindt als je niet soms iets nieuws probeert?” antwoordde hij kattig. “Zij weten hoe het werkt met de krachten, en hoe ze kunnen helpen.”

Hij nam het vol vuur op voor het instituut , and Elliott hief zijn handen in overgave.
"Ik zeg alleen maar dat ik denk dat ze heus niet zo almachtig zijn als ze willen laten uitschijnen, Cas. Niet dat ze verkeerd bezig zijn." Probeerde hij hem te sussen."anders hadden ze mij toch niet zo ver gepushed?"

Hij vond nog steeds dat er een luchtje zat aan de hele zaak hier.

Uiteindelijk arriveerden ze bij hun kamer, en niet veel later werd er eten gebracht. Een grote fles cola stond op de tafel, om aan te sterken. Voor het eerst zou Cas mee kunnen drinken.

Het was friet vandaag, knapperige Franse friet met een goede biefstuk, en Elliott zijn mond waterde door de heerlijke geur. Snel schonk hij hun glazen vol en ging hij zitten, klaar om toe te tasten.

"Nou, smakelijk."glimlachte Elliott hem toe toen ze tegenover elkaar zaten aan de kleine tafel. Een onzekere glimlach naar Cas, hopend dat die wat over zijn diepe verdediging van het instituut heen zou komen.

Hij prikte alvast een paar frieten aan zijn vork vastbesloten ervan te genieten. Energie humde nog steeds door zijn lichaam, misschien moest hij na het eten maar wat proberen sporten, dan kon Cas wat rusten en was hij wat energie kwijt.

"Ik denk dat ik morgen wel weer kan trainen, ik voel me prima." Glimlachte Elliott zijn tafelgenoot toe. "misschien ga ik zo zelfs nog even zwemmen."

Dan had Cas even de kamer voor zichzelf. Even de tijd om tot rust te komen en aan te sterken.