145// Silvia Carter

Silvia dook achter R zijn brede rug toen de man een uithaal deed, en hij draaide zich meteen om tussen haar en de aanvaller te blijven.

Voor ze het wist had R de situatie onder controle en droop de man af, onder een flinke scheldtirade. Niet dat ze durfde kijken, ze was nog steeds erg geschrokken.

Silvia had haar armen om R's heupen geklemd, haar gezicht begraven tussen zijn schouders. Zo dicht tegen hem aan gedrukt als maar mogelijk was, want R was veilig. Hij zou haar beschermen.

Ze hoorde zijn ademhaling, voelde zijn spieren aan het werk, wist dat hij zich groot en breed had opgesteld. Dit deed haar onbewust een beetje glimlachen, want het was typisch alfa mannetjes gedrag.

Haar ridder op het witte paard.


“Ben je in orde?” vroeg hij Silvia, zodra hij de kust blijkbaar veilig had bevonden. Het antwoord liet even op zich wachten, want eerlijk? Silvia wist niet hoe ze zich hierbij moest voelen.

Hoe ze zich op dit moment moest voelen.

"Het gaat wel, geloof ik." Was het uiteindelijke antwoord."gewoon een beetje geschrokken."
Ze zuchtte en lostte haar greep op R iets, een beetje gefrustreerd met zichzelf.
"Sorry dat ik als een damsel in distress achter je weg dook. Ik had dit niet verwacht en ik geloof dat het gewoon instinct was..." Zei ze zacht. Het was zowel een verontschuldiging als een compliment naar R toe.

Ik voel me veilig bij je
Sorry dat ik je dit alleen liet oplossen.

"Nee, je hebt goed gehandeld." Sprak R."Het was beter dat ik dit afhandelde, ik weet hoe je met zo'n types om moet gaan."

Silvia kon het stille verwijt dat R zichzelf maakte horen, hij was nu waarschijnlijk zichzelf aan het berispen dat hij haar hier nooit mee naartoe had moeten nemen.

Hij was altijd hard voor zichzelf

Silvia besloot de sfeer terug wat luchtiger te proberen maken.
"Zullen we onze picknick verder zetten? Of wil je naar huis?" Vroeg ze hem. Zacht over zijn armen wrijvend om hem te doen ontspannen. Ze drukte haast automatisch een kus op de achterkant van zijn schouder, terwijl hij de omgeving nog steeds scande.